h

Nomen est omen

30 januari 2007

Nomen est omen

Door: Willem Croese

Zaandijk – Met verwondering heeft SP wethouder Piet Keijzer een deel van de laatste raadsvergadering aangezien. Bijna een uur lang sprak een aantal leden van de raad over de manier om te komen tot de naam van het nieuwe vergadersysteem van de gemeenteraad Zaanstad. “Mijn gedachten die ik toen had is ‘Nomen est omen’ laat Herman Oomen (CDA) een naam verzinnen en dan zeggen wij allemaal ja. Maak er niet zo’n circus van,” aldus de wethouder.

Piet Keijzer verder over dit punt: “Het ging bijna een uur lang over het proces om te komen tot de naam van het nieuwe vergadersysteem. Ik vind dat je het in de raad vooral over de inhoud moet hebben. Jongens, verzin een naam, ik vind het goed. De manier waarop wij een nieuwe naam verkiezen voor de nieuwe manier van vergaderen verdringt op dat moment het inhoudelijk debat. Op dat moment haak ik af. Jammer en het is zonde van de tijd. Overigens heb ik wel zin in die nieuwe manier van vergaderen.”


Erfpacht

Het huidige college heeft te maken met de effecten van een raadsbesluit dat in 1995 genomen werd voor het ‘omzetten’ van erfpacht. Men ging uit van een bepaalde grondprijs met een indexatie van twee en een half procent per jaar. In werkelijkheid steeg de afgelopen twaalf jaar de marktprijs met gemiddeld zestien procent per jaar. Hierdoor ontstond een enorm gat tussen de omzettingswaarde en de werkelijke marktwaarde. Totdat er nieuw beleid is bepaald door het college worden alle verzoeken voor het omzetten van erfpacht in eigendom afgewezen.
“Afhankelijk van het type contract en de looptijd kan dit verschillen opleveren per woning van tienduizenden euro’s die de gemeenschap in feite tekort komt en die een particulier als winst op zijn rekening kan bijschrijven. Je moet je afvragen of dit wel in orde is, want de grond is van de gemeenschap. We hebben besloten om voor het opstellen van de nieuwe voorwaarden de tijd te nemen en de verzoeken af te wijzen. Over ongeveer 5 maanden zal het nieuwe beleid zijn ingevoerd.” lichtte Piet Keijzer het besluit van het college toe.
Zodra het nieuwe beleid bekend is kan men de verzoeken voor omzetting van erfpacht weer indienen. Gekeken zal worden door het college hoe er omgegaan moet worden met de marktwaarde en erfpacht; hoe erfpacht verlengd moet worden en hoe grootgrondgebruikers zoals woningbouwcorporaties gebruik kunnen maken van de omzetting van erfpacht. Het college is met diverse partijen hierover in gesprek. Voorlopig wordt voorkomen dat er een ‘run’ ontstaat op erfpachtomzettingen waardoor de gemeente anders enorm minder geld zal incasseren.

Werkbezoek IJmere

Om te zien hoe andere gemeenten de woningbouw in de praktijk uitvoeren bezocht Piet Keijzer als wethouder Wonen, een complex van woningcorporatie IJmere in Amsterdam. Volgens hem is men daar uitstekend geslaagd om een mix te vinden tussen wonen en werken en als voorbeeld haalde hij de Oostelijke Handelskade aan: “Op de begane grond en op één hoog wordt gewerkt en vanaf twee hoog vind je woningen met huurappartementen van, schrik niet, € 5000,= per maand, maar ook sociale woningbouw. Ze zitten prima naast elkaar en het verschil is van buiten niet te zien, het is vergelijkbare kwaliteit.”
Hij ziet dit project als een inspiratiebron om te kijken hoe de mix van wonen en werken en van duur en sociaal in Zaanstad nog meer bevorderd kan worden.

Baanstede

Afgelopen zomer werd er door een onderzoeksbureau de nota ‘Van Binnen Naar Buiten’ gepresenteerd waarin de situatie van de sociale werkvoorziening van Baanstede aan de orde kwam en hoe dit bedrijf het beleid zou moeten aanpassen. Een van de eerste resultaten is dat er een werkconferentie is gehouden waar raadsleden, wethouders en beleidsmedewerkers van andere sociale werkvoorzieningen waren uitgenodigd.
Volgens Piet Keijzer was het een goede bijeenkomst: “Het ging over de toekomstige mogelijkheden en mooie voorbeelden van WSW’ers die werkzaam zijn in het gewone bedrijfsleven. Wij moeten er naar streven zoveel mogelijk mensen buiten de beschutte werkplaatsen aan de gang te hebben in bedrijven onder begeleiding van zowel Baanstede als iemand van zo’n bedrijf."

Formatie

De formatie van het kabinet gebeurt achter gesloten deuren met een ‘radiostilte’. Volgens Piet Keijzer duurt de formatie lang, maar hij is wel een voorstander van hoe men dit doet. De link is snel gelegd naar de collegebesprekingen die hij van dichtbij in Zaanstad meemaakte.
“Je moet om te beginnen een relatie opbouwen. Op het ene onderwerp geef je wat en op het andere wil je wat nemen. Dat is onderhandelen. Als je per onderwerp via de media de balans moet vinden dan krijg je uiteindelijk een ontzettend slecht akkoord. Per onderdeel weeg je af waar de grens ligt en als je al die onderdelen door bent geweest dan kijk je allemaal naar het eindresultaat waar je al dan niet tevreden mee kunt zijn. Bij een volgende formatie in Zaanstad pleit ik weer voor deze werkwijze.”
In de pers werd reeds eerder de suggestie gedaan om de informateur Herman Wijffels (CDA) te benoemen tot minister-president. Van Piet Keijzer mag Wijffels morgen direct aan de slag. Volgens de wethouder is de CDA’er iemand van groot formaat. Een visionaire man die in staat is om visie te vertalen naar de dagelijkse praktijk.
“Ik heb vertrouwen in Herman Wijffels dat hij erin zal slagen op twee manieren een duurzame agenda op te stellen. Goed voor Nederland en Europa op het gebied van natuur, milieu en duurzaamheid. Én een agenda waar je een aantal kabinetten op door kunt werken. Het grootste struikelblok wordt om Jan Peter Balkenende meer de sociale en duurzame kant op te bewegen. Met zijn afgelopen kabinetten zat hij veel te veel aan de minder sociale en minder duurzame kant,” aldus Piet Keijzer.

Wijken

De gemeente Zaanstad kent al jaren het begrip ‘wijkwethouder’. Iedere Zaanse wethouder kreeg als aanspreekpunt een aantal wijken toebedeeld. Voor Piet Keijzer zijn dat Oud-Zaandijk, Rooswijk, Zaandam-Noord en Oud-Koog aan de Zaan. De ontwikkelingen in zo’n wijk houdt hij in de gaten en waar nodig wordt de wethouder ingeschakeld, zoals bij slordigheid in processen die kunnen spelen waarbij geacht wordt dat de wethouder komt helpen.
Ieder jaar wordt in de wijken een ‘wijkuitvoeringsplan’ gemaakt waar de wijkwethouder ook zijn aandeel heeft door in gesprek te zijn met de wijkorganisatie. Zo’n plan wordt vastgesteld tijdens een openbare vergadering. Piet Keijzer: “Het kan gaan over woningbouw, maar ook sociale vraagstukken zoals jongeren. Het gaat er dan niet zozeer om het probleem op te lossen als wethouder, maar om aan te geven hoe men met anderen in gesprek kan komen om zaken verder te brengen. In Oud-Zaandijk gaat het over parkeerproblemen in de binnenstraten en het behoud van het karakter van de Gortershoek. Dat zijn zaken waar niet direct bloed uitvloeit. In Koog aan de Zaan heb je het verkeer op de Leliestraat dat met regelmaat een onderwerp is op de agenda. Dat houdt de gemoederen wel veel meer bezig.”
Volgens hem zijn het wijkuitvoeringsplan, de wijkschouw en de wijkontwikkelingsplan instrumenten waar je als wijkwethouder actief aan kan deelnemen. “Het contact met de burgers is groter. Het grote voordeel is dat je begrip krijgt voor de mogelijkheden en onmogelijkheden die er zijn op andere beleidsgebieden,” eindigde Piet Keijzer dit gesprek.

U bent hier