h

Ik voel mij als een dolfijn

17 juli 2007

Ik voel mij als een dolfijn

Op regionaal niveau samenwerken levert naar zeggen van SP wethouder Piet Keijzer meer op dan alleen voor jezelf werken. Solidariteit en afspraken zijn de sleutelwoorden tot succes, meent hij.

Door: Willem Croese


Zaandijk – Voordat de Kadernota 2008 in de Zaanse gemeenteraad is besproken heeft men een vraaggesprek gehouden met de wethouders in de raadzaal. De vraag of ooit een website met als naam ‘Amsterdam.nl/Zaanstad’ zal komen hebben de wethouders Hans Luiten (PvdA) en Piet Keijzer (SP) positief beantwoord. Snel zijn beide bewindslieden ‘mollen’ genoemd door politici en journalisten. Keijzer is hier wars van.

“Ik voel mij niet aangesproken. Een mol is blind en die zit ondergronds. Ik niet. Ik voel mij als een dolfijn, want ik laat me zien en laat weten wat ik van dingen vind. Door mijn snuit open te doen en met mijn staart te slaan laat ik mijn mening horen,” reageert Piet Keijzer over de aanval op zijn collega en hem.

075 of 020

Piet Keijzer is een voorstander van een nieuwe stadsprovincie Amsterdam (het huidige ROA-gebied) met de veertien stadsdelen als zelfstandige gemeenten, evenals Zaanstad en alle andere Stadsregio gemeenten. Hij vindt de huidige Stadsregio Amsterdam een gemankeerde constructie. “Er is nu zoveel bestuurlijke drukte die je niet hebt wanneer je een echte stadsprovincie hebt,” aldus de wethouder.
De impact van Amsterdam is volgens de wethouder groot. “Maak van het ‘075’ een ‘020’ gebied. Ik ben ervan overtuigd dat Ahold dan in Zaanstad was gebleven. Onlangs sprak ik een boer uit Assendelft. Die heeft al een aantal jaren een ‘bed and breakfast’ op zijn boerderij. Doordat hij vanaf het begin in de ‘countryside’ van Amsterdam zit loopt zijn zaak vanaf dag één als een trein.”
Vrij recent kwamen de regioraadsleden van de PvdA met een notitie om van Amsterdam en de regio een ‘metropool’ te maken met voorrang voor de economie boven rust, ruimte en milieu. Dat gaat de SP wethouder veel te ver. “In dat verhaal van de PvdA gaat de economie boven alles, dus ook ten koste van ‘groen en blauw’ (bijvoorbeeld weilanden, bossen en water). Ik nodig die PvdA’ers graag uit om naar China te gaan en daar de kleur van het water in de rivieren te bekijken. Je kunt er foto’s in ontwikkelen. Zo smerig is het. Dit moet je niet willen. Een goede balans in de leefomgeving is voor mens en dier het beste,” stelt Piet Keijzer over het voornemen van de PvdA om de regio stadser te maken.

Uitkeringen

Momenteel krijgt de gemeente Zaanstad zo’n zeventig mensen op jaarbasis uit de gemeente Amsterdam die recht hebben op een bijstandsuitkering. En vertrekken er vanuit Zaanstad naar Amsterdam zo’n 30. het saldo van veertig mensen kosten per jaar zo’n half miljoen euro extra. “Na vier jaar heb je dus 2 miljoen euro tekort. Dat is raar,” gaat Piet Keijzer verder over de samenwerking met andere gemeenten.
“De solidariteit op regioschaal zou beter kunnen zijn. De Amsterdammers die hier komen zijn welkom. Het is voor deze mensen goed, want zij krijgen door de spreiding betere kansen in hun nieuwe omgeving. Door regionale afspraken te maken met Amsterdam komen wij verder. Ik denk dan aan de Wet Werk Bijstand (WWB), de Wet Sociale Werkvoorziening (WSW), de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) en de Wet Inburgering. Dit is wat ik bij de Stadsregio op de agenda wil hebben. De budgetten moeten overgeheveld kunnen worden, dan is alles opgelost.” Binnenkort heeft Piet Keijzer hierover een afspraak met zijn Amsterdamse collega wethouder wonen Tjeerd Herrema.

Ontslagrecht

Zowel het kabinet Balkenende als de werkgeversorganisaties hebben het voornemen om het ontslagrecht te versoepelen. In ruil hiervoor willen de werkgevers 200.000 mensen in Nederland aan een baan helpen. Ogenschijnlijk lijkt het mooi dat zoveel mensen aan het werk kunnen komen, echter wethouder Piet Keijzer denkt hier anders over.
“Ik vind dit een slecht verhaal. Door het versoepelen van het ontslagrecht komt er echt geen baan bij. En de vacatures zijn er bovendien al. Wij moeten het niet alleen over ontslagrecht hebben, maar juist over het totaalpakket. Bijvoorbeeld door personeel te scholen en niet proberen dom te houden. En door ze veel sterker te ondersteunen als ze werkeloos zijn geworden. In Amerika en Engeland is al aantoonbaar bewezen dat de plannen van de Nederlandse ondernemers geen positieve resultaten opleveren. De MKB’ers (midden- en klein bedrijven) zullen wel geholpen moeten worden, want voor hen is het lastig. Zo’n kleine ondernemer zit met handen en voeten gebonden aan de wetgeving. Voor dit soort bedrijven moet een andere regeling dan de Wet Poortwachter gemaakt worden. Deze drempel om zieke werknemers in de arbeidsongeschiktheidsregeling te laten komen is veel te hoog en soms fataal,” zegt Piet Keijzer.
De wethouder ‘sociale zaken’ vindt het ontstaan van de wens om het ontslagrecht makkelijk te maken simpel. Door werkgevers te verplichten een werknemer met een ‘vlekje’ aan te nemen bereik je volgens hem hetzelfde resultaat, namelijk de 200.000 vacatures opvullen. De vrijblijvendheid aan de kant van de werkgevers steekt schril af tegen alle plichten die een werkzoekende opgelegd krijgt.

Illegalen

Staatssecretaris Albayrak heeft onlangs de gemeenten opgeroepen in het kader van het ‘generaal pardon’ regeling illegalen aan te geven, zodat deze groep mensen makkelijk en direct opgepakt kan worden. Als wethouder ‘integratie’ is Piet Keijzer nog niet tevreden over deze opzet. Hij wil eerst de omvang van dit vraagstuk weten. “Je moet hier om te beginnen goede landelijke afspraken over maken tussen alle gemeenten en het Rijk. Zaanstad praat hier in de maand september verder over. Wat bij mij voorop staat is dat deze mensen niet op straat horen te leven,” aldus Piet Keijzer.
Op 28 juni jongstleden opende de wethouder het ‘huiskamerproject’ voor ex-Ama’s (alleenstaande minderjarige asielzoekers) aan de Rozengracht in Zaandam. Dit is een opvanghuis voor jonge asielzoekers die de leeftijd van 18 jaar hebben bereikt. De 18 plussers die uitgeprocedeerd zijn duiken de illegaliteit in. Volgens cijfers van het zogenaamde ‘Plexa’ project (beëindiging leefgeld ex-Ama’s) doet 98 procent dit. Samen met Haarlem en Alkmaar startte Zaanstad het huiskamerproject om hulp te verlenen aan deze groep jongeren die op straat leven.
Met staatssecretaris Albayrak is overlegd de ‘leefgelden’ voor de ex-Ama’s bij het Rijk te declareren voordat deze jongeren oneigenlijke methodes gebruiken om aan geld te komen, zoals prostitutie en drugs. Piet Keijzer: “De jongeren hebben recht op een zorgvuldige keuze voor hun toekomst in eigen land of in Nederland. Het verstrekken van leefgelden bindt deze jongeren aan het huiskamerproject en dwingt hen duidelijke keuzes te maken over hun toekomst, voor zover zij die zelf in de hand hebben.”
Over drie maanden wil Zaanstad duidelijkheid hebben of er nog enig juridisch of ander aantoonbaar perspectief is op blijven of dat terugkeer een reële mogelijkheid is. De Provincie Noord-Holland, Vluchtelingenwerk en de gemeente werken hier samen aan. Jongeren van het werkgelegenheidsproject Zwerk5 hebben het pand van het huiskamerproject opgeknapt.

U bent hier