Flinke steun in de rug voor armoedebeleid van de gemeente
Flinke steun in de rug voor armoedebeleid van de gemeente
Door: Carla Schuddeboom, SP raadslid
Het is alweer bijna twee weken geleden dat de gemeenteraad de kaders vast stelde voor de komende begroting. Ze duurden heel erg lang, deze zogeheten ‘kaderdebatten’, dat valt niet te ontkennen. Iedereen moet wel eens even pauze nemen, al was het maar om te roken. Dat geldt zelfs voor een journalist. Hoe langer de vergadering duurt des te vaker zie je dan ook mensen de zaal uit sluipen.
Misschien komt het daardoor dat het niemand is opgevallen dat de raad een flinke stap heeft gezet in de richting van een versterkt armoedebeleid. Er is op dit onderwerp met algemene stemmen een motie van de SP aangenomen en dat gebeurt toch niet zo vaak. Des te opvallender de stilte daarna.
Armoede geen gemeentelijk probleem.
De toegenomen en nog steeds toenemende inkomensverschillen zijn natuurlijk alleen de regeringen van de laatste twintig jaar aan te rekenen. Net nog lekte uit dat volgens het Centraal Plan Bureau de AOWers en de minima er volgend jaar opnieuw op achteruit zullen gaan. Het probleem zal in Den Haag moeten worden opgelost. Gemeenten mógen niet eens aan inkomenspolitiek (een eerlijker verdeling van inkomens) doen, alleen aan armoedebestrijding.
In onze gemeente gebeurt er de laatste tijd al van alles op dit gebied. In december vorig jaar is in de gemeenteraad de Armoedemonitor besproken. Dat is een onderzoek naar de armoede in onze gemeente dat elke twee jaar herhaald wordt. Zo kunnen we zien of de verschillende regelingen voor inkomens ondersteuning beter benut worden en of de armoede toe- of afneemt. Bij alle regelingen is het namelijk zo dat veel mensen die er recht op hebben er toch geen gebruik van maken. Dat bleek ook uit de Armoedemonitor. De wethouder en zijn ambtenaren zijn dit jaar dan ook driftig op zoek gegaan naar allerlei manieren om de mensen op hun rechten te wijzen. Deze rechten worden op een veel grotere schaal dan ooit tevoren overal aangekondigd en verspreid. AOWers met een minimuminkomen, vaak mensen die ‘hun hand niet willen ophouden’ krijgen zelfs huisbezoek (als zij dat willen).
Ook is vorig jaar besloten om de inkomensgrens waar beneden iemand gebruik kan maken van de gemeentelijke regelingen op te trekken naar 110 % van de bijstandsnorm. Op die manier komen er automatisch meer mensen in aanmerking voor deze regelingen. Hoeveel dat er zullen zijn is nu nog niet te zeggen. De SP zou willen dat de grens wordt opgetrokken naar 120%, maar omdat de gevolgen van de genomen maatregelen nog niet duidelijk zijn kan dit nu nog niet besloten worden.
Waarom toch een motie?
De gemeente kan toch nog meer doen. Wat namelijk opvalt is dat er al jaren een aanzienlijk overschot is op het budget voor de bijzondere bijstand. Dit jaar bijvoorbeeld € 524.000. Dat kan natuurlijk de bedoeling niet zijn, vooral niet als bijna 12 % van de huishoudens in Zaanstad op het minimum zit. Dus dat willen we volgend jaar niet meer zien, dat overschot. Tegelijkertijd moeten we er rekening mee houden dat deze regering meer aan armoedebestrijding wil doen en de gemeenten daarin meer vrijheid wil geven. Daarvan moet onze gemeente gebruik maken. Al het geld dat in de gemeentekas wordt gestort voor armoedebeleid moet ook werkelijk daarvoor worden gebruikt, en niet via een omweg voor iets anders. Dat is de strekking van de motie. Zo lang Den Haag niet genoeg doet moet de gemeente nog meer doen. Dat vindt kennelijk de hele raad en dat is toch wel een vermelding waard!