Zaanstreek

,,Toerisme is de belangrijkste bron van inkomsten voor Aruba.”

Tekst en foto's: Willem Croese

ZAANSTREEK – In het hele land zijn SP'ers op stap onder het motto 'Buurten in de buurt'. Zij bellen bij buurtbewoners aan en delen de SP 'ZO' krant uit. Er wordt gesproken over de buurt tot en met wereldse zaken. Individuele leden van de partij gaan ook op pad voor de SP Zaanstreek website. Hieke Croese sluit de rij voor deze serie.

Leguaan - Oranjestad

Op een steenworp afstand van Oranjestad (Aruba) woont mijn zoon Hieke Croese (24) samen met zijn vriendin. Zij willen terug naar Nederland of beter gezegd naar de Zaanstreek. De nadelen van het eiland wegen volgens hen niet op tegen de voordelen. Al schijnt elke dag de zon. Mooi, maar de zaken zijn bij lange na niet zo goed geregeld als in Nederland. Afspraken zijn vaak geen afspraken. Het verschil tussen rijk en arm is schrijnend groot.

Drugsgebruik

Voor het buurten in Oranjestad rijden wij met de huurauto naar de garage. De wagen piept en kraakt. De verhuurder is nog niet aanwezig. Na een half uur wachten krikt de man van Surinaamse afkomst de auto omhoog. Onder de Suzuki Baleno schuift hij een afgedankte strijkplank, waarop hij gaat liggen. Een stuk ijzerdraad en beschermkap van de uitlaat worden verwijderd. Inderdaad het piepen en kraken is later aanzienlijk minder.
Direct na deze ingreep rijden wij door naar de hoofdstad van Aruba en parkeren de auto vlakbij het centrum. Na enkele tientallen meters lopen raken wij geconfronteerd met één van de grootste problemen van het land. Een drugsverslaafde ligt in de schaduw op de stoep met schokkende bewegingen. Hij heeft zijn lichaam volstrekt niet onder controle.

Drugsverslaafde - Oranjestad

Een stukje verderop staat een groot groen gebouw waarin verslaafden worden opgevangen. ,,Zij krijgen een dak boven hun hoofd en wat eten. De Arubaanse bevolking zou liever deze mensen verstoppen. Zij mogen hierachter de Mainstreet niet op en moeten op het plein blijven hangen of verderop in de krottenwijk. Ik vind het niet super. Het drugsgebruik is zeer groot op Aruba. Het meeste spul komt uit Columbia met kleine bootjes”, legt Hieke Croese uit.

Politiek

In de Mainstreet barst het van winkels met kleding, souvenirs en juwelen. Voor sommige zaken staan dames met flyers waarop aanbiedingen van de dag staan. Wij lopen door en zoonlief vertelt: ,,Ik kom hier zelden. Hooguit om kleding te kopen of naar de bank te gaan. Je ziet veel toeristen, die wat rondhangen.”
Via een zijstraat komen wij bij het parlementsgebouw. De woorden 'Parlamento di Aruba' staan boven de ingang. In een plantsoentje ploffen wij neer, terwijl auto's langzaam voorbij rijden over de boulevard.

Hieke Croese voor het parlementsgebouw

Betico Croes pleit in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw voor een status-aparte. Vanaf 1 januari 1986 is dit een feit. Een dag hiervoor raakt hij in coma door een verkeersongeluk. Elf maanden later sterft de politicus.
Sindsdien is Nelson Oduber minister-president van Aruba. ,,Ik vind het niet goed dat iemand zo lang aan het bewind kan zijn”, zegt Hieke Croese. ,,Het blijven maar steeds dezelfde standpunten, waardoor er weinig ruimte is voor vernieuwing. Nu merk je veel van de politiek, want de verkiezingen komen er aan. De politici willen de bevolking inpalmen door ineens wegen te asfalteren. Of hiervoor genoeg geld is weet ik niet.”
Volgens de Zaankanter spreekt Nelson Oduber veel over de relatie tussen Aruba en Nederland. ,,Hij zegt dat de verhoudingen niet goed zijn en dat Aruba apart moet blijven met eigen zeggenschap. Ik zou hem juist willen adviseren wel bij Nederland te blijven, zoals Bonaire, Saba en Sint Eustatius het doen. Aruba kan zichzelf niet goed onderhouden. Misschien kun je vanuit Nederland hulp verlenen.”
Hieke Croese vindt dat PVV'er Hiero Brinkman enkele maanden geleden erg kort door de bocht is gegaan tijdens een parlementair bezoek aan Aruba. ,,Het is waar dat het hier rommelt, maar om nou alle Arubaanse politici over één kam te scheren gaat mij te ver. Hij zei dat alles hier corrupt is en één grote boevenbende. Dat kan hij echt niet zeggen, want bewijzen zijn er niet. En daarom vind ik het wel een strakke actie om Brinkman de deur te wijzen. Die uitspraken van hem zijn net zo dom als in Nederland negatief wordt gesproken over alle Marokkaanse- en Antilliaanse jongeren.”

Toerisme

Aan de overkant van de boulevard zijn diverse horecagelegenheden. De hitte maakt ons dorstig en wij hebben trek in een broodje. Op het terras van het café Plaza nemen wij het ervan. Veel restaurants en cafés zijn van Nederlanders. Hieke Croese: ,,Ik schat zo'n dertig procent, maar zeker weten doe ik het niet. Arubanen hebben in dit gedeelte van Oranjestad geen zaken. Wel verderop richting de hotels zijn er een paar.”
De bladeren van de palmbomen waaien sierlijk door de zeewind heen en weer. Het is een prachtig schouwspel. Na de tussenstop lopen wij langs de kustlijn. Tussen de rotsblokken zitten veel leguanen, die vlug wegschieten wanneer je te dichtbij komt. Rechts om de hoek is de haven waar grote jachten liggen.

Haven - Oranjestad

,,Die zijn van echte kapitalisten met voldoende geld om zulke boten te kopen. Je kunt er eigenlijk niet veel op tegen hebben, want voor de locale economie is iedere toerist belangrijk. Dan maakt het niet zoveel uit of ze veel of weinig geld hebben. Toerisme is de belangrijkste bron van inkomsten voor Aruba”, zegt Hieke Croese.
Verderop liggen cruiseschepen. Ze zijn kolossaal qua formaat. Het eerste schip telt zeven etages boven het dek. Dagelijks doen deze schepen de haven van Oranjestad aan. Duizenden mensen komen aan wal.

Souvenirswinkeltjes - Oranjestad

,,Zij worden opgewacht door de lokale bevolking, die probeert activiteiten te verkopen. Denk aan een rondtrip met een bus. Daarna lopen de toeristen door de stad. Het is dan wachten tot vijf uur 's middags wanneer zij weer aan boord kunnen om te eten. Zo'n tocht kost minimaal $ 700 en maximaal $ 3000. Het is afhankelijk van hoe lang je wilt.”

Kinderen

Het lot van kinderen trekt Hieke Croese zich aan, vooral die van probleemgezinnen. De meeste kinderen die verslaafd geboren worden zijn afkomstig van Zuid-Amerikaanse ouders. ,,Zo ken ik een kind van Columbiaanse ouders. De moeder is zwaar mishandeld. Haar oudste kinderen van tien en zeventien jaar hebben alles meegemaakt. De jongste is vier jaar en heeft er weinig weet van. Nadat de moeder naar Aruba is vertrokken, zijn die kinderen opgevangen in tehuizen. Voor hen worden pleegouders gezocht. Ik wil graag zo'n kind opvangen.”
Een paar dagen later gaat Hieke Croese met zijn vriendin naar een opstapcursus voor pleegouders. Zij worden door de Arubaanse pleegzorg voorbereid. Het grootste probleem is dat het eiland te klein is, waardoor iedereen elkaar kent.

Huis van een arm Arubaans gezin

Een medewerker vertelt die avond over een jongetje die graag zijn echte moeder wil zien. ,,Zij is dakloos en zwerft over het eiland. Meestal slaapt zijn moeder onder cactussen. Wij vonden haar zo. De moeder zei tegen haar zoontje dat hij weg moest gaan. Een teleurstelling voor hem.” Hieke Croese vindt dat zo'n jongetje beter uit de thuissituatie gehaald kan worden. ,,Een kind moet een veilig en stabiel leven hebben, al is het lastig op dit eiland.”

Pasen

Veel Arubanen nemen een week vrij na de Paasdagen. Massaal kamperen zij in tentjes en hutjes aan het strand. Het moment voor hen om vakantie te hebben. Op eerste Paasdag gaan velen voor een mis naar de kerk. Ligia, de Arubaanse vriendin van Hieke Croese gaat in Oranjestad naar de kerk 'San Francisco di asis'. Zij is katholiek. Ook wij gaan mee naar de mis. De belangstelling is zeer groot. De banken zitten propvol met kerkgangers. Achterin zijn kunststof tuinstoelen eveneens bezet, zodat nog tientallen mensen staande de mis volgen.

Kerkgangers na de mis - Oranjestad

Ventilatoren aan het plafond en pilaren zorgen in combinatie met openstaande ramen voor verfrissing. De dienst is geheel in Papiaments, dus voor mij totaal niet te volgen. Later informeer ik wat de inhoud van de preek is. De thema's blijken de crisis en terrorisme te zijn. Gevraagd wordt door de pastoor om kalmte te bewaren en de medemens lief te hebben.

Na afloop keren wij huiswaarts. In de schaduw genieten wij op het terras van het uitzicht. Nog een cruiseschip nadert de haven van Oranjestad. Zeven dagen per week gaat het toerisme door. Hieke Croese is weer klaar voor zijn werk als sous-chef in de keuken van een groot hotel. Hij spaart voor de terugkeer naar de Zaanstreek.