Buurten in de buurt met Ray Varli
Buurten in de buurt met Ray Varli
,,Hoog, laag, zwart, wit, rijk en arm; het moet allemaal door elkaar.”
Tekst en foto's: Willem Croese
ZAANSTREEK – In het hele land zijn SP'ers op stap onder het motto 'Buurten in de buurt'. Zij bellen bij buurtbewoners aan en delen de SP 'ZO' krant uit. Er wordt gesproken over de buurt tot en met wereldse zaken. Individuele leden van de partij gaan ook op pad voor de SP Zaanstreek website. Deze keer is Ray Varli aan de beurt.
Wandelpad Darwinpark - Zaandam
Wonen doet hij niet in Poelenburg, maar zijn hart ligt er wel. Ray Varli heeft een sterke band met de wijk. Zijn schoonfamilie en vrienden leven daar. Niet alleen voor bezoekjes komt de SP'er hier, maar ook om een deel van zijn boodschappen te halen bij een Turkse supermarkt. De afspraak voor het buurten is enkele weken geleden gemaakt en het ongeluk wil dat in de tussentijd Poelenburg opgeschrikt is door een felle brand in het winkelcentrum De Bloemkorf.
Spanning
Buurthuis De Poelenburcht is de plek waar wij elkaar ontmoeten op 14 maart. Ray Varli parkeert zijn auto naast het gebouw. Buiten sta ik hem op te wachten. Wij gaan naar binnen. Een cameraploeg van RTV-NH en een verslaggever van het Dagblad Zaanstreek kijken rond in de barruimte. Er lopen mensen in en uit met of zonder spullen. Een Turkse vrouw wordt even later door een cameraman gefilmd, wanneer zij met een vloerkleed onder haar armen naar buiten gaat.
Rob Swart van het Dagblad Zaanstreek aan het werk
Nerveus houden medewerkers van het buurthuis, Welsaen en enkele vrijwilligers de boel onder controle. De grote zaal is afgeladen met kleding en huishoudelijke artikelen. Allemaal ingezameld voor de slachtoffers van de brand in het winkelcentrum De Bloemkorf op 4 maart. Wie recht heeft op deze spullen wordt geregistreerd.
De sfeer is gespannen. Een enkele glimlach kan er van af bij de bezoekers. Ze willen liever met rust gelaten worden. De pers wordt verzocht op gepaste afstand te blijven. Ook wij moeten hieraan geloven. Ray Varli neemt plaats aan de bar. Hij laat de situatie rustig tot zich doordringen.
,,De inzamelingsactie vind ik heel goed, al is het gevoelig en toch op tijd. Over een tijdje kunnen wij beoordelen of dit succesvol is of niet”, reageert hij aangeslagen. Via de televisie heeft hij het nieuws over de brand vernomen. Ray Varli zegt verbaasd te zijn en is 'blij' dat er geen doden gevallen zijn.
Solidariteit
Intussen schuift Corine Marseille bij ons aan. Namens haar werkgever Stichting Welsaen coördineert zij de inzamelingsactie. ,,Op de vrijdag na de brand besloten wij deze actie te organiseren. Een week lang kregen wij spullen van mensen uit de Zaanstreek en soms van verder weg. De uitgifte van de goederen is vandaag. Wij merken dat het lastig is, want de slachtoffers krijgen een vervangende woning. Ze zijn met heel andere dingen bezig in hun hoofden.”
De organisatie verwacht meer respons dan op deze zaterdagochtend, maar aan het einde van de dag moet de grote zaal weer leeggemaakt worden. Er staan meer activiteiten op het programma in De Poelenburcht. Alle spullen moeten in dozen en zakken, die vervolgens naar de pastorie van de Onze Lieve Vrouwenkerk aan de Ds. Martin Luther Kingweg gebracht worden. Daar gaat het uitdelen verder. Wat er overblijft wordt vermoedelijk verkocht en de opbrengst hiervan gaat naar de voormalige bewoners van De Bloemkorf.
Inzamelingsactie in De Poelenburcht - Zaandam
Ray Varli spreekt zijn dank uit voor de actie. ,,Dit is echte solidariteit. Ik vind het heel aardig van jullie.” Hij legt uit dat bij andere nationaliteiten, zoals de Turkse, dergelijke acties ongewoon zijn. ,,In eigen land krijgen ze spullen van de stad en in Zaandam van de bevolking. De mensen willen liever niet hierover praten, omdat ze een schaamtegevoel hebben. Ze willen een beetje genieten en daarna wegwezen.”
Triest
Buiten maakt een motregen de sfeer nog triester. De capuchon van zijn jas trekt Ray Varli ter bescherming over zijn hoofd. Om de impact van de brand te begrijpen loopt hij stevig door naar het winkelcentrum De Bloemkorf, waar wij de restanten zien. Tussen oranje zeilen door gluren wij naar de puinhoop. Wij worden er stil van.
Doorkijk naar de puinhoop na de brand - Zaandam
Het complex is afgeschermd met hekken. Bewakers van een particulier bedrijf lopen rond. Op het moment dat wij bij een hek staan te kijken komt één van hen op ons af en maakt een praatje. Even is de man in de veronderstelling dat wij flatbewoners zijn van het winkelcentrum.
Ray Varli vertelt: ,,Ik ken iemand die hierboven woonde. Die vrouw heb ik gebeld, maar ik weet nog niet waar ik haar kan bezoeken. En de Turkse bakker is een vriend van mij. In zijn winkel is niks verbrand, maar ze kunnen niet verder. Er is paniek en commentaar onder hen.”
De Bloemkorf - Zaandam
Of de brand aangestoken is of niet, het is geen vraag voor Ray Varli. Hij vermijdt die discussie, want speculeren staat niet in zijn woordenboek. Ook over de opmerkingen van de bewoners en winkeliers wil hij niet praten.Wij keren De Bloemkorf de rug toe en lopen door naar de straat Poelenburg.
Geloof
Voor de Sultan Ahmet Moskee is het voor ons na De Bloemkorf overschakelen naar het buurten. Ray Varli wijst naar de moskee. ,,Ik vind het een mooi pand. Het is netjes. Je zou willen dat alles zo goed gaat als hier. Bidden schept een band met elkaar en het geeft een beter gevoel.”
Toch is Ray Varli niet zo gerust over de moskee, want volgens hem komen burencontact en politieke keuzes maken niet op bij de bezoekers die hier komen. ,,De rest is helemaal anders.”
Sultan Ahmet Moskee - Zaandam
Hem is bekend dat de leiding van de moskee veel activiteiten organiseert, zoals hulp voor ouderen. Alleen Soenistische Islamieten zouden hiervan gebruik mogen maken. Ray Varli beschouwt het als een onbewuste selectie. ,,Andere Islamitische Turken voelen zich hier niet thuis. Zij zouden hun eigen organisaties moeten oprichten, maar hebben daar geen geld voor. Het is hun eigen schuld, want zij vragen geen subsidies aan. De Nederlandse overheid en instellingen merken niet dat deze mensen buiten alles staan. En juist deze mensen moet je steunen!”
Gemengde bouw
De kinderboerderij in het Darwinpark is de volgende stopplaats. Glunderend kijkt Ray Varli over de binnenplaats. Even weg van de keiharde werkelijkheid van iedere dag. De rust doet hem goed. ,,Met mijn kinderen kom ik hier graag. Zo'n gelegenheid is prachtig voor Poelenburg en ook voor de rest van Zaanstad.”
Kinderboerderij Darwinpark - Zaandam
Langs de tegenover liggende schooltuinen lopen wij over een schelpenpad door het groen. Links van ons staan villa's. De opbouw van de wijk Poelenburg vindt Ray Varli asociaal. Bij het groen de dure huizen, in het midden laagbouw en aan de buitenkant flats. Hij is voor gemengde bouw. Hoog, laag, zwart, wit, rijk en arm; het moet allemaal door elkaar. ,,Het maakt de integratie makkelijker.”
Conflicten
Bij elkaar blijven plakken van de Turkse bevolking in de wijk komt volgens Ray Varli door de cultuur en het slecht beheersen van de Nederlandse taal. ,,Deze mensen blijven conservatief. Zij genieten niet van het vrije Nederland en het volk. Dat mis je gewoon. In het geheim zijn er generatieconflicten, maar openlijk niet. De ouderen vinden het erger om met een andere cultuur te leven, dan problemen te erkennen met hun eigen kinderen.”
De populariteit van Geert Wilders is voor Ray Varli een andere grote zorg, bovendien beschouwt hij de politicus als een racist. ,,Hij is niet eerlijk, want mensen worden door hem uitgespeeld tegen elkaar. Het gevaar bestaat zelfs dat buitenlanders op hem gaan stemmen, omdat ze de macht van extremisten uit hun eigen volk niet willen hebben. Ze weten echt niet wat Wilders wil.”
Wanneer Geert Wilders veel stemmen krijgt sluit Ray Varli ongeregeldheden niet uit. Volgens hem kun je er op wachten. ,,Ik vind dat ongelooflijk slecht. Wij moeten mensen bewust maken van wat er staat te gebeuren, want de PVV-kiezers begrijpen het helemaal niet.”
Kösem Supermarkt - Zaandam
Tegenover het buurthuis is de Turkse supermarkt Kösem. ,,Het is een traditionele markt, zoals je die ook in Turkije vindt. Hier heb je alles. Zulke winkels heb je nodig in een buurt als deze, want dat bevordert ook de integratie.” De tijd dringt. Ray Varli moet verder, want hij geeft muziekles bij Fluxus en daar moet hij een half uur later zijn. Vlug gaat hij naar zijn auto om op tijd te zijn voor zijn werk.