Zaanstreek

Levendig verkiezingsdebat van Turkse verenigingen

Door: Zehra Varli

Het ging er nogal heftig aan toe bij het verkiezingsdebat dat de religieuze Alevitische Bektasi Vereniging en de politieke organisatie DIDF in de Zaanstreek organiseerden voor hun Turks sprekende aanhangers. Kandidaat parlementslid mevrouw Yucel kreeg haar gehoor niet mee in haar kritiek op de uitspraken van het SP parlementslid Sadet Karabulut.

Mevrouw Karabulut is als eerste aan het woord, na de inleidende woorden van de voorzitters van beide verenigingen. Zij beschrijft de situatie waarin Nederland nu verkeert.
‘We zitten midden in een crisis. Er moet 29 miljard bezuinigd worden. Helaas heeft Wouter Bos ervoor gekozen om de banken te redden en de burgers op te laten draaien voor deze crisis. Er moet bezuinigd worden, maar er wordt verkeerd bezuinigd. De demissionaire regering wil eigen bijdragen invoeren, de studiebeurzen afschaffen, de WW-uitkeringen verkorten en zo voort. Maar wij hebben de crisis niet veroorzaakt. Dat hebben de banken en de neo-liberale regeringen gedaan. Laten zij de crisis betalen. Er zijn allerlei andere mogelijkheden om over de crisis heen te komen en de SP noemt die ook in haar programma. Juist nu het crisis is moet er niet bezuinigd worden op de sociale voorzieningen. Juist nu moeten de mensen zekerheid hebben.’

Mevrouw Karabulut roept op tot eenheid en wijst op de acties van de schoonmakers. Door zich te verenigen hebben zij een CAO voor elkaar kunnen krijgen waar ze tevreden over zijn.

Ze wijst er ook op dat de verkiezingen er niet over gaan wie er premier moet worden: Job Cohen of Balkenende. We kiezen geen personen maar partijen die ons goed vertegenwoordigen bij het oplossen van onze problemen.
‘Wij willen een links kabinet. We hebben meneer Cohen de hand geschud en onder het genot van een kop koffie over een linkse coalitie gepraat. Maar meneer Cohen zei dat hij met iedereen wel koffie wil drinken, ook met het CDA en de VVD. Hoe valt dat te rijmen met linkse samenwerking?’

Mevrouw Yucel krijgt vervolgens het woord. Zij lijkt niet erg te porren voor de linkse samenwerking. Ze wijst op het rechtse klimaat in Nederland, en op de bedreigende opkomst van Wilders. ’Wij zijn het op veel punten eens met de SP. Sadet Karabulut gaf al aan dat dit ook ons land is en als hier problemen zijn dan zijn dat ook onze problemen.’ Maar vervolgens zegt ze dat de crisis wel betaald moet worden en dat de SP daar realistisch over moet zijn als zij tot een linkse samenwerking wil komen. Ook het AOW standpunt van de SP kan volgens haar geen stand houden. “De AOW leeftijd moet met twee jaar verhoogd worden om de publieke voorzieningen te kunnen blijven betalen.”

Mevrouw Yucel legt uit hoe de PvdA de zaken ziet: ‘Wij willen gelijke rechten en een vreedzame maatschappij. Daarom moeten wij deelnemen aan de macht en in het kabinet komen. In 2006 kozen veel mensen voor de SP, maar waar was de SP vervolgens? Nergens. Die trok zich terug. Ook wij vinden dat we ons moeten verenigen. We willen best samen werken met de SP, maar ook met de VVD en het CDA en andere partijen. Misschien kan de SP wel met de PVV samenwerken. Zij zijn de enige partijen die de AOW leeftijd niet willen verhogen.’

Deze laatste uitspraak valt niet goed in de zaal. ‘Hoe serieus is de PvdA over linkse samenwerking als je zoiets zegt?’ wordt er geroepen. Het is nu tijd voor de aanwezigen om met hun vragen te komen. Mevrouw Karabulut reageert daarbij ook op de uitlating van mevrouw Yucel over de PVV en de SP. ‘De PVV zet om populistische redenen bevolkingsgroepen tegen elkaar op. De PVV wil de crisis door de migranten laten betalen. Wij zullen nooit een kabinet vormen met de PVV! In 2006 hebben inderdaad veel mensen voor ons gekozen. Maar Balkenende wilde niet met twee linkse partijen in een coalitie. Als Bos toen zijn rug recht had gehouden hadden wij dit land ook kunnen dienen. Dat recht is ons niet gegund. De PvdA is in zee gegaan met Balkenende en jullie hebben elkaar drie jaar met moeite verdragen. Het vierde jaar ging het mis.’

De PvdA is niet eerlijk en niet consequent, volgens mevrouw Karabulut. Bijval uit de zaal. Meneer Varli heeft het PvdA programma bestudeerd en daarin gelezen dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen. Hij noemt pagina en alinea. Wie moeten deze crisis betalen? Meneer Varli citeert: ‘de burger, de belastingbetaler, de gebruiker van sociale voorzieningen, de consument.. dit zijn allemaal gewone burgers, mevrouw. Hoe kunnen wij u geloven?’

Mevrouw Yucel verweert zich: ‘U hebt niet het hele programma gelezen, dat is wel 30 pagina’s lang, daar staat veel meer in.’ Maar meneer Varli weet te melden dat het PvdA programma 50 bladzijden telt.’Dat had u moeten weten.’ Waarop mevrouw Yucel, die niet een erg goed voorbereide indruk maakt en zelfs geen pen en papier bij zich heeft, niet veel beters weet te zeggen dan: ‘Het is duidelijk dat u een Sp-er bent. Stem SP! Stemt u allemaal SP als u ervoor bent dat 65 65 blijft.’ Hilariteit in de zaal. Iemand anders: ‘als we niet willen dat de PvdA naar rechts opschuift moeten we inderdaad SP stemmen.’

Mevrouw Yucel blijft beweren dat de SP en de PVV toch wel veel dezelfde standpunten hebben, maar het publiek moet er nu om lachen… en dat zegt genoeg.