h

'Mensen moeten begrijpen dat ik niet zomaar ergens anders zou kunnen werken'

22 juni 2011

'Mensen moeten begrijpen dat ik niet zomaar ergens anders zou kunnen werken'

Krantenlezers weten het, en de SP achterban weet het helemaal: als dit kabinet zijn zin krijgt dan zal er van de sociale werkvoorziening weinig overblijven. Twee derde van de banen moeten daar op termijn verdwijnen (30.000 in totaal). Maar ook nu al wordt er overal in het land driftig bezuinigd en geschrapt, want het kabinet heeft de gemeenten voor dit jaar een bezuiniging van 120 miljoen opgelegd. Net als bij alle andere bezuinigingen tollen de cijfers je om het hoofd. Maar om wie gaat het hier nu eigenlijk? De wereld van de sociale werkvoorziening is lang niet iedereen bekend, en ook niet zo heel toegankelijk voor buitenstaanders. Daarom hier het verhaal van ‘Michael’.

Eén van onze actieve leden stuurde het ons. Een verhaal van iemand die nu via Baanstede bij Noppes werkt, en die heel veel werk heeft geprobeerd voordat hij hier terecht kwam. ‘Michael’ is een gefingeerde naam, want mensen in de sociale werkvoorziening timmeren niet zo makkelijk aan de weg..

Michael, geboren in 1965 in Wormerveer, is nu 3 jaar werkzaam bij de sociale werkvoorziening in het kringloopwerk en vindt dat heel erg leuk: prima collega’s en leuke tweedehands spullen. Hij vindt het belangrijk om zijn best te doen en hard te werken, maar als hij zich te veel uitslooft gaat het verkeerd. Het is belangrijk voor Michael om te kunnen werken en in zijn levensonderhoud te kunnen voorzien en om zijn woning en spullen te kunnen betalen. Michael houdt van het Nederlandse lied, van Henk Wijngaard, George Baker en Anita Meijer.

Het lijkt hem niet verstandig als hij door de bezuinigingen van de regering thuis komt te zitten en niet meer uit werken gaat, omdat hij zich dan zal gaan vervelen, niet meer zal weten wat hij doen moet. 'Mensen met een beperking moeten ook leuke dingen kunnen kopen en moeten kunnen werken'.

Vroeger wilde Michael vrachtwagenchauffeur worden. Dat kon toen niet, omdat het zwaar is met een hoop verantwoordelijkheid en je te maken krijgt met de wet rijtijdenbesluit. Michael was toen niet teleurgesteld. 'Aan de ene kant is het jammer, aan de andere kant moet je voor je gezondheid kiezen', vindt hij. Hij heeft wel zijn vrachtwagenrijbewijs gehaald. In de jaren 80 heeft hij schepen gelost, binnenschepen schoongemaakt en overtollige melk opgeruimd. Hierna werkte hij 2 jaar bij een cassette fabriek om inpakwerkzaamheden te verrichten, waar hij best wel moeite heeft gehad met het rappe tempo. Hij schreef zich in bij de WSW groep en kwam 2 jaar op een wachtlijst. In die tijd, het was intussen 1987, kwam hij bij een houtbedrijf terecht, dat na 2 jaar dicht ging. Hij kwam voor vier jaar op een andere afdeling terecht, bij de elektronica. Daarna werd hij gedetacheerd bij een bedrijf waar hij werk aan huis kreeg te doen. Door de hoge werkdruk is hij hiermee gestopt. Drie jaar is hij in het magazijn van de WSW teruggekomen en daarna is hij voor twee jaar op de auto gekomen als chauffeur. Toen ging het WSW-bedrijf samen met de waterlandbedrijven en werd het huidige Baanstede opgericht. Michael kwam 7 jaar lang bij de groenvoorziening terecht maar ook daar werd de werkdruk te hoog. Zodoende kwam hij terecht bij het kleding sorteerbedrijf, dat weer werd samengevoegd tot de kringloopwinkel.

Op de vraag of er meer kringloopbedrijven zouden moeten komen, antwoordt Michael dat 4 filialen wel genoeg zijn. Maar dat wil niet zeggen dat hij vindt dat de sociale werkplaats vol loopt met teveel mensen. Ze zitten zelfs krap in het personeel. Michael zou niet weten wat hij allemaal zou doen om het kringloopbedrijf open te houden. Hij vindt dat juist meer mensen de kans moeten krijgen aan bij de sociale werkvoorziening te werken, omdat het een leuk bedrijf is.

Nu wordt het heel erg moeilijk om een indicatie voor de WSW te krijgen of te houden.
Maar zonder WSW indicatie kan Michael helemaal niet werken, dat is veel te zwaar. Hij vindt dat mensen moeten begrijpen dat hij niet zomaar ergens anders zou kunnen werken. 'Mensen zouden niet zomaar een hard oordeel moeten hebben over degenen die bij de sociale werkvoorziening werken in de kringloop', vindt Michael.

Hij vertelt dat het niet goed zou zijn voor hemzelf, zijn vaardigheden, zijn ontwikkeling, als hij niet zou kunnen werken. Hij zou meer hulpbehoevend worden, als hij door de bezuinigingen van de regering thuis zou moeten blijven.

U bent hier