Op station Krommenie kent de gezelligheid geen tijd (voor één ochtend)

15 februari 2013

Op station Krommenie kent de gezelligheid geen tijd (voor één ochtend)

Al jaren ergert radio- en documentairemaakster Margot de Nooijer zich aan het gure en tochtige station Krommenie-Assendelft - een van de slechtste stations die zij kent. ‘Dat moet toch vrij simpel beter kunnen’ dacht ze, toen ze weer een keer de regen en de wind stond te trotseren die dwars door het station sloegen. Ze belde een vriendin en samen bedachten ze een mooi plan. Ze gingen laten zien dat het met eenvoudige middelen ook heel anders kan. En dus was de kale wachtruimte gisterochtend om half acht - het was nog donker - met kussentjes en kleedjes, een schemerlamp en een brandend vuurtje, ineens omgetoverd in een gezellige huiskamer.

Het station is gezellig voor één dag

Door Carla Schuddeboom

Op een tafeltje grote schalen met koekjes van bakker Brakenhoff en met plakjes worst die een sympathiserende slager had aangeleverd. Verkleumde forenzen kregen van de eigenaars van de Remise (de restauratie bij het oude station) koffie aangeboden en de bakkers van Brakenhoff deelden uit enorme mand krentenbollen uit. Daar tussen door werden er handtekeningen opgehaald onder een petitie om aan te bieden aan Prorail. Met het dringende verzoek voor een fatsoenlijke wachtruimte te zorgen, nou, dat werd door vele mensen onderschreven!

Nog nooit een grote groep mensen zo snel letterlijk zien ontdooien. Het werd zo gezellig in de wachtruimte dat sommige reizigers bijna vergaten in te stappen. Op een gegeven moment kwamen er ook nog jonge dames van het Trias college eigen gebakken koekjes uitdelen.

Toen het plan om het station te verplaatsen ruim zes jaar gelden in de gemeenteraad werd besproken kwam de SP met een breed gedragen motie waarin het college werd gevraagd om ervoor te zorgen dat het station bepaalde voorzieningen zou krijgen. In de eerste plannen was namelijk alleen maar sprake van een paar abri’s (bushaltehokjes). De wethouder deed zijn best en het station werd overdekt. Ook kwamen er een wachtruimte en een winkeltje waar je kaartjes en koffie kon kopen. Maar het winkeltje is alweer jaren dicht, de wachtruimte geeft nauwelijks meer beschutting in de winter en van de beloofde restauratie is helemaal nooit iets vernomen. Tijd voor de SP om weer eens aan de bel te trekken, dus, wakker geschud door deze twee ondernemende dames.

Koffie en Trias-koekjes