Zaanstreek

Emile Roemer wijst op een enorme revival van het neoliberalisme: "De hele publieke sector wordt beetje en beetje uitgeleverd aan de markt". Volgens hem is de sociaal-democratie allang geen bondgenoot meer om daar tegenin te gaan. Liberalen en sociaal-democraten hebben daar samen voor gezorgd, in zogenaamde paarse regeringen. Voor hen moet het harde kapitalisme altijd maar meer macht krijgen en sociale voorzieningen die jarenlang met veel moeite zijn opgebouwd, terugdringen.

Het neoliberalisme schept een nieuwe onderklasse: die van de onrendabelen

"Dit gebeurt in heel Europa, en overal zie je dat sociaal-democraten daar aan meewerken." Hij riep dan ook op om nu een duidelijke ideologische keuze te maken en 'links af te slaan', want als we rechtdoor rijden op de doodlopende weg van concurrentie en winstmaximalisatie vergroten we enkel de kloof tussen rijk en arm. "Met de sociale afbraak verdwijnt ook de toegang tot het recht", zei hij. "In Nederland wil men mensen met een arbeidsbeperking herkeuren. Die moeten dan regulier werk doen. Welk regulier werk?", vroeg Roemer. "Er is al zoveel concurrentie om banen!"

De neoliberale maatschappij is er een van private rijkdom en publieke armoede

De gevolgen zijn duidelijk: "Het neoliberalisme schept een nieuwe onderklasse: die van de onrendabelen." Hij zei: "De leidende gedachte van deze neoliberale koers staat garant voor ingrepen in de gemeenschappelijke regelingen en een verschuiving naar eigen verantwoordelijkheden. Het verhaal van eigen schuld, dikke bult."

Neoliberalisme = zoek het maar lekker zelf uit

De afbraak van de sociale voorzieningen gebeurt in heel Europa. Ook in Nederland. Daar gebeurt dat onder de noemer van 'participatiesamenleving'. 

Een dwaze term, want het is dubbelop. Samenleven is immers al participeren. Emile Roemer deed deze newspeak van de huidige machthebbers af als "een mooi jasje om de inkomensverschillen te vergroten. Het betekent niet meer dan: zoek het vooral maar lekker zelf uit."

"Meer participatie gaat juist over meer kansen krijgen. De overheid is geen probleem, maar een middel om de solidariteit te organiseren. We hebben niet meer marktwerking nodig, we moeten meer samenwerken. Goede zorg is geen kostenpost, maar een middel om ons gezond en fit te houden. Onderwijs is geen sluitstuk van de begroting."

Sociale politiek is actieve politiek

"Onderwijs is dé investering in de toekomst om economische en maatschappelijke vooruitgang te boeken. Een overheid die sociale voorzieningen afbreekt, helpt mensen niet verder, maar laat hen in de steek. In het huidige klimaat is wie niet succesvol is, een loser. Succes en falen worden een individuele keuze. Daarmee verdwijnt de zoektocht naar oplossingen. Studeren doe je dan niet voor de samenleving, maar enkel voor jezelf en dus moet je jezelf maar in de schulden stoppen om die studie te betalen. Idem met criminaliteit. Als het misloopt zijn zwaardere straffen nog het enige antwoord."

Emile Roemer veegde het huidige neoliberale beleid van 'eigen verantwoordelijkheid' finaal van tafel als een 'grote fopspeen' toen hij op het volgende wees: "In Nederland leven 377.000 kinderen onder de armoedegrens. Als een rijk land als Nederland dat niet opgelost krijgt, dan deugt het systeem niet. We moeten verder kijken dan winstmaximalisatie en voorzieningen toegankelijk houden. Economie moet democratischer zijn. We mogen niet wegkijken als ziekenhuizen failliet gaan. Sociale politiek is actieve politiek.” De neoliberale koers noemde hij een keuze voor “private rijkdom, publieke armoede."

"Mensen smachten naar een nieuw verhaal. We moeten onze economie verduurzamen. We moeten geloven in elkaar en niet in de markt die zogezegd alles regelt", zei hij en hij sloot zijn toespraak af met het gedicht "Een mens is meer".

Bovenstaande is een verslag van de toespraak van Emile Roemer voor 450 aanwezigen bij de "Dag van het socialisme" in Antwerpen (België) op 2 november 2013.