Zaanstreek

Deze week nam ik in Rotterdam metrolijn B van Kralingen-Oost naar Delfshaven. Er leek niks aan de hand: het was gezellig druk, jongeren op weg naar de sportclub, ouderen op weg naar familie. Maar tijdens dit metroritje van ongeveer 8 minuten gebeurt iets bijzonders. Elke minuut daalt de levensverwachting met een half jaar. Wie in Delfshaven woont gaat gemiddeld vier jaar eerder dood dan iemand die in Kralingen-Oost woont.

De cijfers voor heel Nederland zijn niet beter. Mensen met een laag inkomen leven gemiddeld vijf jaar korter en zelfs 14 jaar korter in goede gezondheid. Met een duur woord worden dit sociaaleconomische gezondheidsverschillen genoemd. In normaal Nederlands heet dat: de plek waar je wieg staat bepaalt voor een belangrijk deel hoe lang je gezond leeft.

Dat is wat ik erg vind: kinderen worden door deze verschillen meteen op achterstand gezet. Een voorbeeld daarvan is het bezoek aan de tandarts. Eén op de vijf kinderen krijgt nooit een controle van zijn tanden. In de grote steden geldt dit zelfs voor één op de drie kinderen. Dat is niet alleen slecht voor de kindertanden, veel kinderen hebben er hun leven lang last van.

Dat accepteren we dus niet. Laten we beginnen door samen te organiseren dat elk kind naar de tandarts gaat. Veel hoeft dat niet te kosten. Kinderen zijn al verzekerd voor de tandarts maar als de ouders niet gaan omdat ze het niet kunnen betalen, dan gaan de kinderen vaak ook niet. We kunnen de tandarts bij de school laten komen, kinderen naar de tandarts brengen of het via het consultatiebureau regelen. Dan zien we in elk geval niet meer aan de tanden van kinderen hoe rijk hun ouders zijn.

Natuurlijk zijn we er dan nog niet. De ongelijkheid moet aangepakt worden. Door de rijkdom eerlijker te verdelen. Nu heeft 10% van de mensen twee derde van het vermogen in handen. 90% van de mensen moet de kruimels verdelen. Laten we met die 90% in actie komen. Voor goede en betaalbare zorg. Voor gezonde en betaalbare huizen. Voor eerlijk en veilig werk.

Zo kunnen we ervoor zorgen dat metrolijn B in Rotterdam geen reis is waar de gezonde levensjaren ervan af vliegen. Maar gewoon een gezellig ritje van 8 minuten. Zoals het hoort.

Met strijdbare groet,

Lilian Marijnissen