Doorbreek het zwijgen rond Afrin!
Doorbreek het zwijgen rond Afrin!
Op 18 maart is de stad Afrin gevallen. Het Turkse leger en gewapende salafisten hebben de stad ingenomen, er vielen al honderden doden en er zijn vele honderdduizenden mensen op de vlucht geslagen. Wij, de ondertekenaars van deze oproep, doen gezamenlijk een oproep om het stilzwijgen te doorbreken.
In een eerder geplaatst artikel (De Volkskrant van 15 maart) heeft u kunnen lezen over de aanval op Afrin. Het Europees Parlement deed een oproep aan de Turkse president Recep Erdogan om de opmars te staken. "Heb geen hoop", zei Erdogan. "We gaan hier niet weg tot het werk gedaan is. Het Europees Parlement heeft niets te zeggen tegen Turkije en alles hierover gaat het ene oor in, het andere oor uit."
De Turkse agressie-oorlog tegen Afrin, een enclave met een grote meerderheid Koerden, duurt nu al twee maanden. Een vreedzame enclave van waaruit geen dreiging of geweld uitging krijgt te maken met intense Turkse bombardementen en militiegeweld. Dit alles onder het mom van ‘strijd tegen terrorisme’ (lees de Koerdische volksmilities die een vooraanstaande rol hebben gespeeld in het verslaan van Islamitische Staat).
Er vallen honderden slachtoffers te betreuren, onder wie heel wat kinderen. Met de steun van het Turkse leger zijn milities van gewapende salafisten de stad Afrin binnengetrokken. Met als gevolg dat de honderdduizenden inwoners van de stad op de vlucht zijn geslagen, hun huizen geplunderd worden, voertuigen afgepakt, mannen worden van vrouwen gescheiden en zij moeten allen vrezen voor hun leven. Volgens de propaganda van president Erdogan zal de oorlog ervoor zorgen dat de ‘oorspronkelijke bewoners’ kunnen ‘terugkeren’ naar Afrin. In werkelijkheid is hij gestart met een operatie die Afrin etnisch moet zuiveren van de Koerdische bevolking. Vervolgens wil hij naar eigen zeggen de Syrische vluchtelingen hervestigen die zich in Turkije bevinden. Erdogan dreigt er ook mee om na Afrin de steden Manbij, Kobani, Tel-Abyad, Ras al-Ayn en Qamishli aan te vallen. Dat betekent dat hij heel de noordelijke regio onder controle van Ankara wil plaatsen met de hulp van door Turkije getrainde islamitische milities.
President Erdogan is vastbesloten om een einde te maken aan een uniek basisdemocratisch, pluralistisch en gender-gelijk politiek experiment, aan een project waar mensen in vrede, met godsdienstvrijheid en culturele diversiteit proberen te bouwen aan een betere toekomst te midden van het oorlogsgeweld. De Turkse militaire agressie luidt een nieuwe fase in de bijna zeven jaar lange oorlog in. En de inname van Afrin is nog maar het begin van de bedreiging van de Koerden. Dit is nog maar de eerste stap van de etnische zuivering!
En wat doet Nederland? De Europese Unie? Nagenoeg heel het politieke establishment? Ze kijken de andere kant op. Hoewel de Turkse invasie van Syrië een zware overtreding vormt van het internationaal recht en het VN-Handvest met de voeten wordt getreden blijft het opvallend stil. Ze sluiten oren, ogen en mond.
Veel van de oprukkende milities zijn aanhangers van een extremistische intolerante ideologie, van het genre dat in Europa gezien wordt als potentieel gevaarlijk. In Noord-Syrië waar ze strijden aan de zijde van een NAVO-bondgenoot mogen ze straffeloos hun gang gaan. Erger nog, de NAVO draait de zaken om en verklaart dat Turkije het recht heeft om zich te verdedigen.
Het internationale stilzwijgen is beschamend. Onomwonden verklaringen over mensenrechten en democratie blijven uit. De weigering om de Turkse agressie-oorlog te veroordelen en maatregelen te nemen die een einde maken aan de overtredingen van het internationaal recht, maakt onze regeringen medeplichtig aan oorlogsmisdaden.
Aan onze regeringen vragen we: zijn jullie vergeten dat duizenden Koerdische strijders hun leven hebben gegeven en het vuile werk hebben opgeknapt om Islamitische Staat te verdrijven? Is het vluchtelingenakkoord met Turkije belangrijker dan het lot van een heel volk? Is het bondgenootschap met een staat waar democratische waarden en mensenrechten met voeten worden getreden belangrijker dan de verdediging van elementaire waarden, van het internationaal recht en de mensenrechten? Wat is het nut van een eind februari gestemde VN-resolutie die een 30 dagen durend wapenstilstand vraagt in heel Syrië, als niemand de moeite doet om ervoor te zorgen dat ze wordt nageleefd?
We roepen op om eindelijk het stilzwijgen te doorbreken! We vragen om:
1. de Turkse oorlog te veroordelen en een halt toe te roepen.
2. de militaire relaties en wapenhandel met Turkije te bevriezen
3. dringend diplomatieke maatregelen te nemen die de wapens doen zwijgen, die leiden tot een duurzaam bestand en een einde maken aan de Turkse bezetting
4. alle vredesbesprekingen opnieuw op te starten ditmaal met inbegrip van een Koerdische vertegenwoordiging
5. de strijd voor de vrijheid van meningsuiting en actie in Turkije te verdedigen en te protesteren tegen de arrestaties van critici van de Turkse invasie
- Zie ook:
- Internationaal