Zaanstreek

Hoewel de groepen waarmee ik in gesprek ben een grote verscheidenheid vertonen zijn de deelnemers bijna unaniem van mening dat we door de regering via de media worden gemanipuleerd. Als de discussie zich toespitst op de pensioenen blijkt dat zelfs het woord misleiding valt. Reeds in een vroeg stadium lijkt een machine in stelling te zijn gebracht om in talloze artikelen te laten verkondigen dat korting van de pensioenen onvermijdelijk zou kunnen worden. Zelfs de aanhef ‘pensioenpot uitgehold’, wordt niet geschuwd.

door: Wim Verhoeven - De koffiekring

Vorig jaar november was de voor-massage van de ouderen in volle gang. De woede is hier af te lezen van de gezichten en de vraag is hoe we dit ongelooflijke circus kunnen ontmaskeren. Als op 23 januari opnieuw een artikel verschijnt om de miserabele situatie van de pensioenfondsen te schetsen is dit in feite een bevestiging van de propaganda.

Men vraagt zich af hoe het kan dat hoewel pensioenen over een zeer lange periode worden opgebouwd in een zinkend schip veranderen na o.a. een slechte herfst op de beurs. Kreten als ‘schrijnende cijfers’ en ‘misère’ worden als subhoofd gebruikt, waaruit je zou kunnen concluderen dat een groot deel van de €1400 miljard met de noorderzon is vertrokken. Dat is echter tegengesteld aan talloze andere publicaties.

Regelmatig verschijnt andere achtergrondinformatie en in een stuk van Rob de Brouwer wordt iets genoemd wat we allang weten. ‘Pensioenfondsen moeten door de regels die door de politiek zijn bedacht net doen of ze te arm zijn om hun beloften na te komen’. De Brouwer vraagt zich vertwijfeld af ‘voor wie houden ze het geld achter?’

Ouderen lopen inmiddels ca. 15% achter dus voor velen begint deze vraag op z’n zachts gezegd interessant te worden. Zeker als je de gestegen kosten van levensonderhoud in ogenschouw neemt. ‘Nationaal gezien hadden de uitkeringen zonder problemen vijf miljard hoger kunnen liggen. Met als bijkomend voordeel twee miljard euro meer inkomsten voor de belasting’, claimt bovengenoemde deskundige.

Je kunt de vraag stellen of er geld achtergehouden wordt, maar net zo goed of er al geld op een zijspoor is gezet, waardoor niet kan worden geïndexeerd of moet worden gekort. Om dit spel te begrijpen moeten we terug in de geschiedenis en kijken hoe een eerdere pensioenroof heeft plaatsgevonden. Een zogenaamde uitnamewet onder de kabinetten van Lubbers en Kok heeft geleid tot het onttrekken van geld aan het ABP-pensioenfonds.

Er wordt gesteld dat het destijds ging om ca. 32 miljard gulden waarmee de overheidsfinanciën op orde zijn gebracht. Hiervan hebben de meeste mensen destijds niets gemerkt. Voor zover bekend is het bedrag nooit teruggestort. Zou dit weer kunnen gebeuren? Deelnemers aan de gesprekken vermoeden dat dit het politieke pensioenbeleid bepaald.

Aan tafel zijn mijn gesprekspartners pessimistisch over het handelen van de overheid. Als er in berichtgeving de beweegredenen om niet te indexeren of te moeten korten ‘kletskoek’ worden genoemd dan vinden zij dat er opheldering of acties moeten komen. In de publicatie van De Brouwer staat klip en klaar dat ouderen worden bestolen.