Zaanstreek

Een 95-jarige man die dagelijks zijn rondje door het park loopt is bijna een vaste gesprekspartner geworden. Hij is nog helder van geest en beweegt zich voort zonder hulpmiddelen. De discussie vanmiddag gaat dieper dan normaal. Ondanks de positieve gedachten over zijn geestelijke en lichamelijke toestand is hij over de maatschappelijke situatie minder te spreken. Plotseling zit er iemand tegenover mij met een visie, iemand die zich langer heeft verdiept in de ontwikkelingen. Hij kijkt naar de geschiedenis en die kennen we maar al te goed.

door: Wim Verhoeven - De Koffiekring

Zouden de belangen van de economie en de zelfverrijking uitsluiting of zelfs een genocide kunnen veroorzaken? De man op de bank naast mij denkt van wel. Daartoe ga ik ga eerst naar een merkwaardig bericht dat door Ewald Engelen op Twitter werd gezet, waaruit blijkt dat miljoenen varkens in China levend worden verbrand/begraven. Dit vanwege de varkenspest. In een economisch artikel vindt een bank volgens het bericht, dit een zegen voor de vleesprijzen hier! Dit tekent in feite de sfeer en het denkpatroon van de wereld van het grote geld. Hun belang overschaduwt in feite alles, ook dat van onze medemensen of daaraan verbonden zelfs de verandering van het leefklimaat.

Een beangstigend boek in dit verband is ‘De Onleefbare Wereld’ van David Wallace Wells, dat een donker scenario schetst. Volgens een documentaire op het Duitse ZDF info kanaal, bedraagt de omzet inzake moderne slaven zo’n 150 miljard. De beelden zijn schokkend. Identiteitspapieren worden afgenomen en alles wat ze verdienen gaat naar de ‘eigenaar’ van deze slaven. Ze werken voor een hap eten om over het onderkomen maar te zwijgen. De man naast me ziet ook tekenen in de manier waarop de markt of de overheid met gewone mensen omgaat.

Het lijkt of de huidige berichtgeving in die richting wijst. Plotseling komen na de negatieve berichten over Uber, pizzakoeriers in Italië in het nieuws. Zij zijn boos omdat beroemde rijke klanten (zangers, voetballers e.d.) te beroerd zijn een fooi te geven. De ogenschijnlijk rustige constatering wordt door hen als volgt op Facebook omgezet in een bedreiging. ‘Vergeet één ding nooit, beste klanten: we komen in jullie huizen, we geven jullie eten en alles wat jullie willen, op alle uren van de dag. We zijn op straat in de regen of onder de brandende zon, zonder verzekering. We weten alles van jullie. We weten waar jullie wonen, wat jullie eten en wat jullie gewoontes zijn’.

In deze zinnen zit een zekere boze onmacht maar je ziet ook dat de houding van het gefortuneerde deel ten opzichte van de ‘anderen’ is veranderd. Nóg is de situatie zo dat iedereen wordt geacht nodig te zijn om het bouwwerk overeind te houden maar wat, vraagt mijn gesprekspartner zich af, als dat niet meer het geval is? Op 26 april toont nieuw onderzoek door de OESO  dat miljoenen Nederlanders iets zullen gaan merken van de snel vorderende automatisering. Zou het blunderende en plunderende kapitaal-beleid van de overheid met alle schandalen de theorie van mijn wijze gesprekspartner kunnen veranderen in praktijk?