Zaanstreek

De man voor me maakt een nerveuze indruk en vertelt dat vliegtuigen in een steeds hogere frequentie en langer laag over zijn flat vliegen. Hij kan er niet meer tegen maar verhuizen zit er niet in. Er zijn meer mensen die ik spreek met dezelfde ervaring. Het lijkt of bij de overheid onder invloed van lobbyisten een soort kamikaze gedachte heeft postgevat onder het motto: ‘groei moet’.

door: Wim Verhoeven - De Koffiekring

De minister kijkt wat schichtig in de camera als zij aankondigt dat het aantal vliegbewegingen met 40.000 zal worden opgehoogd. ‘Stilstand is achteruitgang’. Even later vermeldt de Nederlandse Emissieautoriteit dat de uitstoot van de luchtvaartsector hier de afgelopen 5 jaar ‘flink’ is gestegen. ‘TUI zelfs met 74% en in absolute cijfers stootte de KLM het meeste uit’.

In een artikel over Tata Steel op 6 juli wordt vermeld dat afgezien van fijnstof zware metalen (lood) desastreus zijn voor de gezondheid. Kinderen moeten na het buitenspelen de handen goed wassen. Ten aanzien van vliegtuigen wordt het volgende opgetekend: ‘de luchtvaart is met zijn 795 kilo op jaarbasis een grote loodbron’. Moeten we straks allemaal onze handen wassen als we in de tuin hebben gezeten?   

Mensen melden in gesprekken dat ze de logica niet meer zien van een klimaatakkoord als je aan de andere kant doorgaat met het verpesten van het milieu. Dat werd al niet begrepen in verband met het installeren van biomassacentrales waar bomen voor moeten worden gekapt.  

Omdat de gezondheid van bewoners kennelijk een ondergeschikte rol speelt moeten we ook vrezen voor een technologische ontwikkeling zoals het uitrollen van het G5 netwerk. Zo’n 180 wetenschappers en artsen uit 36 landen waarschuwen voor het gevaar van 5G in verband met de enorme toename van onvrijwillige blootstelling aan elektromagnetische straling.

De berichten over de farmaceutische industrie lijken erop te wijzen dat het steeds meer gaat om geld verdienen in plaats van patiënten genezen. Het zijn niet alleen de omgevingsfactoren die mensen ziek kunnen maken, maar ook het paradijselijke idee dat iedereen op zichzelf is aangewezen. In het nationale burn-out debat dat recentelijk op televisie werd gehouden werd de schuld min of meer bij de mensen zelf neergelegd.

Het is echter duidelijk dat ook signalen van buitenaf bewust worden afgegeven om vooral ‘dynamisch’ bezig te zijn. Plotseling vertelt een frisse jongeman op televisie dat hij zijn werkdag heeft teruggebracht tot 4 uur en dat dat door de voortschrijdende automatisering kan. Hij beweert dat hij hetzelfde kan verdienen als bij een werkdag van 8 uur.

Een interview met de bloemenveiling bevestigt het beeld van 4 uur werken per dag, maar daar wordt bij vermeld dat de mensen dan voor de middag of avond een andere baan moeten zoeken want ze krijgen 4 uur betaalt. Mensen voelen zich onzeker en aangevallen merken dat elke bescherming ontbreekt. Je hoeft geen Einstein te zijn om te kunnen begrijpen dat grenzen op bijna alle gebieden zijn overschreden. Wie brengt ons weer binnen die grenzen en zorgt dat we geen patiënt worden?