Zaanstreek

Door: Carla Schuddeboom SP Zaanstad raadslid

Er schijnt een ongeschreven regel te zijn dat er in de gemeenteraad niet naar de landelijke politiek wordt verwezen Er zijn ook lokale partijen die denken dat wij als Zaankanters onze zaakjes wel onder elkaar kunnen regelen. Sommige zijn er zelfs trots op dat zij los staan van ‘Haags gedoe’. Was het maar waar, zou je soms denken, maar het is toch echt zo: we hebben wel veel water in het Zaanse, maar we leven niet op een eiland.

Vorige week stormde het in politiek Den Haag, dat zal niemand ontgaan zijn. De verkiezingen waren geweest en nu moest het eindelijk maar eens afgelopen zijn met het uitzetten van al die gezinnen die hier al negen jaar wonen. En trouwens ook met het opsluiten van kinderen. Een kamermeerderheid wilde even pas op de plaats, totdat met een nieuw kabinet een nieuwe wet zou zijn gemaakt.
Het zal de meeste mensen wel ontgaan zijn dat de golven uit den Haag ook heel even op de oevers van Zaanstad beukten. Met bizarre gevolgen. Groen Links, de SP en Rosa dienden namelijk een motie in waarin het college werd verzocht om, in overleg met justitie en politie in onze regio, alle uitzettingen op te schorten tot het generaal pardon geregeld zou zijn in het nieuw te vomen kabinet. En ook in Zaanstad liepen de emoties hoog op! Maar wel waren de stemmen anders verdeeld dan in Den Haag!
PvdA wethouder Egberts, die de burgemeester verving, reageerde zeer geprikkeld. Hij herinnerde eraan dat hij altijd getoond had erg met de asielzoekers mee te leven, maar dat deburgemeester nooit zou kunnen weigeren om de wet uit te voeren. Het college moet het beleid uitvoeren dat er is, totdat er nieuw beleid is, was zijn stelling. Deze motie zou zelfs bedreiging zijn voor de rechtsstaat! Ook Louis Groen, de fractievoorzitter van de PvdA, sloot zich met een ongelukkig gezicht aan bij deze uitleg van de situatie. Dat kwam hem op veel lofprijzingen van de VVD te staan, waarbij hij niet bepaald vrolijker ging kijken.
De indieners van de motie waren onaangenaam verrast door deze weerstand. Bert Boer van Groen Links herinnerde de vergadering eraan dat Zaanstad al eerder was afgeweken van landelijk beleid, toen het besloot geen mensen op straat te zetten om te voorkomen dat ze zouden moeten rondzwerven. In het geval van Zaanstad gaat het om 80 mensen, kinderen daarbij inbegrepen, die nu al heel lang in angst en onzekerheid moeten leven. De grenzen van de wet opzoeken is iets anders dan de wet overtreden, zo meenden de indieners. Zij konden haast niet anders dan verwijzen naar de landelijke PvdA, die toch wel een heel andere opstelling had. Dat had helaas een averechts effect, want nu voelde de PvdA fractievoorzitter zich alleen maar onder druk gezet door het ‘linkse blok’. Hij deed een vurig beroep op de indieners van de motie om hem weer in te trekken, hierin bijgevallen door Ed Anker van de Christen Unie (ook een partij die het opschorten van de uitzettingen landelijk wel steunde) .
De indieners van de motie, perplex door deze ontwikkeling, zagen de noodzaak van het intrekken van de motie totaal niet in. Er werd weer veel geschorst en overlegd. De coalitiepartijen waren onderling verdeeld (de oppositiepartijen trouwens ook, want de ZOG steunde de motie). Tot het verlossende woord uit het colllegen kwam, bij monde van wethouder Egberts. Laten we de eenheid bewaren en gezamenlijk de Vereniging van Nederlandse Gemeenten oproepen een beroep op het kabinet te doen om, in afwachtingen van het nieuwe beleid, geen uitzettingen meer te doen. Hiermee kon iedereen uiteindelijk accoord gaan, want de motie had toch geen meerderheid van stemmen gekregen als die was ingediend. En dan hadden de indieners helemaal niets bereikt.
Intusen is het uitvoeren van de kamermotie van de linkse meerderheid in Den Haag ook door het CDA grotendeels overgenomen, zoals we allen weten. Uitzettingen van de ‘26.000’ zijn in feite opgeschort is de algemene verwachting. De rechtsstaat is nog niet bezweken en daar horen we ook niet veel meer over, maar voor een aantal mensen van vlees en bloed pakt het wel degelijk goed uit en komt er eindelijk een einde aan een vreselijke situatie.