Zaanstreek

Ed van der Bijl: ,,Ik ben weer prima!”

Tekst en foto: Willem Croese

WORMERVEER – SP Zaanstreek penningmeester Ed van der Bijl is weer thuis na een heftige periode. Op 26 februari heeft hij een open hartoperatie ondergaan in het Amsterdamse VU-ziekenhuis. De Zaankanter is op zaterdag 31 januari nog aanwezig in Arnhem bij een actie tegen de verkoop van Nuon aandelen. Een week later ligt hij met hartproblemen in het Zaans Medisch Centrum (ZMC).

Duimen omhoog voor ZMC

Begrijpen doet Ed van der Bijl die situatie niet helemaal, want van de ene op de andere dag heeft hij het gevoel alsof een zwerfkei op zijn borst drukt. Na enig aandringen belt zijn vrouw ‘112’. De ambulance komt snel. De 'patiënt' wordt onderzocht door het ambulancepersoneel en vrijwel direct meegenomen naar het ZMC. Hij komt op de cardiologieafdeling te liggen.

De Hel

De periode die volgt bestaat uit onderzoeken en wachten op het moment voor de operatie in het VU-ziekenhuis. In de tussentijd ervaart Ed van der Bijl voor het eerst van zijn leven de gang van zaken in het ZMC. Het ziekenhuis heeft jarenlang een slechte naam. Bijnamen als ‘Hubo De Heel’ en ‘De Hel’ zijn dan niet ongewoon.
,,Dat is echt gelul in de ruimte”, vertelt Ed van der Bijl op 10 februari. ,,Over het ziekenhuis kon ik niet oordelen, want ik had hier nog nooit gelegen. Nu kan ik het wel. De verpleging is zorgzaam, soms streng en vooral consequent. Zo hoort het ook. En de doktoren zijn zo!” De hartpatiënt steekt zijn duimen omhoog.
Over het eten in het ziekenhuis is hij ook al tevreden. ,,Bloemkool lust ik niet en broccoli hoeft van mij ook niet zo, maar ik kon ook ‘postelein’ kiezen. Ik kende die groente niet. Volgens mijn vrouw was dat ook niks, maar ik kon niet zeggen of het lekker was. Immers als je het niet geproefd hebt weet je niet of je postelein lust. Nou, het was erg lekker. Vanavond had ik ravioli. Het eten is prima.”

Techniek

De rasechte ‘gladoor’ Ed van der Bijl blijkt twintig jaar geleden ook al hartklachten te hebben. ,,Toen sprak de cardioloog over spanning op het werk en dat ik hyperventilatie heb. Het zou wel overgaan. Achteraf blijkt dat mijn eigen lichaam zelf drie bypasses heeft gemaakt.”
De tijd staat niet stil, want in de loop van de jaren is de wetenschap en de techniek verder verbeterd op het gebied van geneeskunde. Voordat Ed van der Bijl in februari geopereerd wordt gaat hij onder een hartcaterisatie apparaat. De machine maakt zeer nauwkeurig beelden en die zijn naar het VU gestuurd. De samenwerking tussen beide ziekenhuizen noemt hij uitstekend.
De operatie duurt vijf uur. ’s Avonds ligt de patiënt op de Intensive Care afdeling en dan spreekt zijn vrouw hem al telefonisch. De volgende dag wordt Ed van der Bijl overgebracht naar de Special Care afdeling. Enkele dagen later zelfs naar de gewone zaal. Verbaasd is de arts over het snelle herstel. Besloten wordt om de Wormerveerder de maandag na de operatie weer terug te brengen naar het ZMC, waar hij nog een korte tijd is geweest voordat hij naar huis is gegaan.

Schoonmaken

De enige kritiek die Ed van der Bijl op het ZMC heeft is het schoonmaken. Volgens hem is het vaak een stofbende. ,,Die schoonmaaksters kunnen er ook niet veel aan doen, want zij worden opgejaagd door hun bazen. Zulk werk wordt uitbesteed en dat moet snel en voor weinig geld. In de VU wordt gestofzuigd en gedweild, dus het kan wel.”
Op 19 april laat het tv-programma Zembla zien wat de praktijk is in een ziekenhuis. Stof, viezigheid, bloedresten, enzovoorts zijn zichtbaar en worden niet verwijderd. Ed van der Bijl beaamt die situaties. ,,Ik kwam wel eens op het toilet en dan zag je de remsporen nog in de pot zitten of de bril zat onder het bloed. Dat moet toch echt anders hoor!”

Veilig thuis aan de koffietafel zegt Ed van der Bijl: ,,Ik ben weer prima!” Zijn vrouw Loes schenkt nog een kopje in en serveert een flinke koek. Ook zij is opgelucht en heeft eveneens goede herinneringen aan de verzorging in zowel het ZMC als de VU.