Zaanstreek

‘Bent u nou niet opgelucht?’ vroeg ik aan één van de ongeruste moeders uit Saendelft in de pauze van de raadsvergadering. Wethouder Linnekamp had zojuist, na een lang en verhit debat in de gemeenteraad, verteld dat de grond onder de school de Octant volgens het bodemonderzoek en de GGD geen gevaar voor de gezondheid van de kinderen opleverde. Zolang zij in de speelpauze maar geen gaten dieper dan 1 meter 30 zouden graven tenminste, want onder het opgespoten zand was wel een lichte verontreiniging met zware metalen en cyanide aangetroffen in het zeer recente onderzoek.

Door Carla Schuddeboom

‘Nee hoor’, zei deze moeder monter. ‘Dat wist ik allang’. Ze vertelde dat ze jaren lang bij de GEM (de ontwikkelingsmaatschappij van Saendelft) had gewerkt en het zou haar verbaasd hebben als er wel asbest of andere gevaarlijke stoffen in de oppervlaktelaag waren gevonden.

Hoog oplopende emoties over mogelijke vervuiling

En dat na een debat waarin de emoties rond de school hoger dan ooit waren opgelopen. De aanleiding was een motie van Democratisch Zaanstad. In die motie werd van het college geëist dat het binnen twee weken een ‘plan B’ op tafel zou leggen voor de nieuwbouw van de Octant, voor het geval die nieuwbouw in het park niet op tijd klaar zou komen. Dat mag natuurlijk, dat kun je willen. Ook al ligt er al zo’n plan B (met andere noodlokalen, eventueel elders en met vervoer). En ligt er een keiharde belofte van de wethouder dat de huidige noodlokalen na 20 juli niet meer gebruikt zullen worden. Als dat je niet bevalt dan kun je natuurlijk altijd naar het onmogelijke vragen (namelijk een plek in de wijk waar je een school kunt bouwen zonder dat er omwonenden zijn die daar bezwaar tegen hebben).

Maar in dezelfde motie van DZ werd ook de suggestie gewekt dat het college maar wat aan gerommeld had met het bodemkundig onderzoek onder de huidige noodlokalen. En over dat laatste ging het vervolgens in het ‘debat’ (dat eigenlijk die naam niet mocht hebben). Aart Molenaar van DZ ging ver terug in de geschiedenis, naar de onzalige financiële erfenis van PvdA-wethouder Horsselenberg uit de jaren negentig, waardoor Saendelft nu nog steeds met ruimtegebrek voor voorzieningen kampt. In zijn ijver om de kwaadaardige ondeskundigheid van het college - en alle voorgaande colleges - aan te tonen had Molenaar zich gewapend met documenten uit die tijd en met de uitvoerige pennenvruchten van de advocate Elmas.

Dit alles met duidelijk hoorbare instemming van een groep ongeruste ouders op de publieke tribune. Over twitter schenen er ook al heel wat argumenten te zijn uitgewisseld (in de trant van ‘DDR methoden’) wist Rita Visscher van de Christen Unie te melden. Maar echte keiharde bewijzen van het kwalijke optreden van dit college kwamen er niet op tafel. Linnekamp wist afdoende aan te tonen dat alle benodigde onderzoeken in het verleden waren gedaan. En vanwege de onrust bij sommige ouders was er nu opnieuw onderzoek gedaan, ook naar de grond om de school heen.

Het kon DZ niet overtuigen. Sterker nog, ook op de nieuwe locatie in het park zou vervuiling in de bodem zitten. Maar op het dringende verzoek van wethouder Linnekamp om mogelijke aanwijzingen daarvoor te overhandigen zodat de gemeente mee zou kunnen denken over oplossingen, kwam een ontwijkend antwoord.

D66 stuurde aan op een extra raadsvergadering over dit onderwerp. Andere raadsleden vroegen zich vertwijfeld af of het nog over de kinderen ging. Op de vraag van SP-raadslid Sonja van Elmpt of DZ niet op politiek gewin uit was reageerde Aart Molenaar als ‘door een horzel gebeten’, in de woordspeling van de heer Dissels.

Politieke spelletjes, maar van wie eigenlijk?

En toen - rijkelijk laat overigens - kwamen de verlossende woorden van Linnekamp over de resultaten van het nieuwe bodemonderzoek, en liep de discussie leeg als een mislukte soufflé. Op de publieke tribune bleef het stil. Hadden ze het soms allemaal al lang geweten, van die niet bestaande bodemverontreiniging? Lang geleden studeerde ik een jaar politieke wetenschappen. En ik leerde dat politiek overal plaats vindt waar conflict of onenigheid zijn. Soms spelen burgers misschien ook wel eens politieke spelletjes, zou dat kunnen?

Het kinderpardon

De zelfde raadsvergadering werd met een grote meerderheid een motie aangenomen om onze gemeente zich te laten aansluiten bij de campagne om komen tot een ‘kinderpardon’. In Den Haag hebben de PvdA en de ChristenUnie daartoe een wetsontwerp gemaakt. Samen met andere partijen als de SP willen ze een einde aan de steeds terugkerende schrijnende gevallen van kinderen die in Nederland zijn opgegroeid en geworteld en die op hun achttiende ineens ‘terug’ moeten naar een land waarvan ze de taal vaak nauwelijks spreken. De Zahars en Mauro’s van onze wereld dus. Tofik Dibi van GroenLinks is een internet petitie begonnen om hiervoor steun te verwerven en al 120.000 mensen hebben hiervoor getekend. Ook in meer dan 25 gemeentes zijn al moties aangenomen om bij minister Leers aan te dringen op dit humane gebaar.

De bekommernis om kinderen was nu bij sommige partijen ineens verdwenen. DZ, de VVD en de heer Dissels stemden zonder enig probleem tegen.