Zaanstreek

Anna de Groot nam gisteren officieel afscheid als wethouder van de gemeente Wormerland. Lees hier haar toespraak.

Daar sta ik dan als vertrekkend wethouder. Het is erg verleidelijk om op dit moment redenen te gaan noemen waarom de SP een teleurstellende verkiezingsuitslag moest verwerken. Of te gaan benoemen wat er in de nabije toekomst in Wormerland staat te gebeuren. Vandaag is de dag om terug te blikken op een succesrijke coalitieperiode en de fijne tijd die ik als wethouder in de mooie gemeente Wormerland heb gehad.

Ik ben niet de jongste meer. Ik heb veel levenslessen gehad en veel gezien. Op een dag kwam ik tot de conclusie dat hetgeen de SP voorstaat het beste voor Nederland is en daarom ook voor Wormerland. Ik kan nog steeds achter mijn eerdere conclusie staan. Wat de SP voorstaat ís het beste voor Wormerland en Nederland. Ook in kleine gemeenten moeten we 100% sociaal zijn. Niet voor ons als aanwezigen, maar voor de inwoners.

Het is treurig dat het landelijk beleid geen ruimte geeft om 100% sociaal te zijn. De zorg, die wij aan onze inwoners als steun in de rug bieden, kalft af. Nog niet dit jaar, maar wel in de jaren daarna, zal er bezuinigd worden op huishoudelijke hulp, begeleiding en dagbesteding. Allemaal zaken die mensen de gelegenheid geven langer zelfstandig te blijven. En als mensen écht niet meer zelfstandig kunnen wonen is er geen soelaas. Verzorgingshuizen moeten dicht (gelukkig Torenerf nog niet), terwijl er door de vergrijzing alleen maar meer mensen komen voor wie zo'n verzorgingshuis de beste oplossing is.

Het is de 'eigen verantwoordelijkheid' zegt ook het nieuwe college. Mensen moeten ervoor zorgen dat ze zichzelf bedruipen, of ze dit nu kunnen of niet. Mantelzorgers worden hard gillend gek omdat ze zwaar overbelast worden, vanwege de zware problematiek die op hen losgelaten wordt.

En dan de mensen die door omstandigheden niet meer kunnen werken. Mensen die geen baan meer kunnen krijgen of mensen die niet meer geschikt zijn om een baan aan te kunnen. Zij moeten gaan werken voor hun geld. Natuurlijk niet tegen een goed salaris, maar in ruil voor een uitkering. En als ze dat óók niet kunnen, dan mogen ze verplicht vrijwillig vrijwilligerswerk doen. De ondernemers, de zorginstellingen en de overheden staan te likkebaarden en wrijven in hun handjes, want het gratis of heel goedkope personeel komt eraan.
Sorry, ik kon het toch niet laten even de toekomst voor te beschouwen.

Ik was op een SP- congres, vóór de gemeenteraadsverkiezingen van 2010, toen ik aangesproken werd door een lid van de SP- afdeling Wormerland, die toen overigens nog helemaal geen afdeling was. Hij vroeg mij of ik wethouder in Wormerland wilde worden als de gelegenheid zich voor zou doen. Want ook in Wormerland ging de SP meedoen aan de gemeenteraadsverkiezingen.

Ik voelde me bijzonder vereerd met het verzoek en heb dan ook 'ja' gezegd, in de veronderstelling dat de SP wellicht in de gemeenteraad van Wormerland zou komen, maar niet voldoende zetels zou halen om een wethouder te kunnen leveren. En ik ging gewoon door met de verkiezingscampagne in Zaanstad, want in Zaanstad stond ik op de kandidatenlijst. En ik werd in de raad gekozen. Op de avond van de gemeenteraadsverkiezingen werd ik gebeld door Henk Mak. Drie zetels in Wormerland en de mogelijkheid om een wethouder te leveren.

De volledig openbare onderhandelingen verliepen uitstekend. De delegaties van VLW en SP kwamen snel tot een coalitieakkoord en het nieuwe college werd een feit. Ook in die tijd is aan de andere partijen gevraagd om mee te doen en hun punten te leveren. Helaas zijn de andere partijen van Wormerland dit al weer vergeten.

Zoals gezegd, ik heb een bijzonder fijne tijd gehad als wethouder in het mooie Wormerland. De samenwerking met Ronald en Peter was uitstekend. We hebben met z'n drieën nagenoeg het volledige coalitieakkoord gerealiseerd dan wel in een heel ver vergevorderd stadium op weg naar realisatie gebracht. Zo is de helft van het centrumplan al gebouwd. Alle partijen zijn het eens over de bouw van de MFA en de winkels die daarbij horen. Het bestemmingsplan voor de sportvelden in Neck is klaar. De eigenaars van de gronden in de Zaandriehoek zijn tot overeenstemming gekomen om daar tot een bestemming te komen. En - voor de SP het allerbelangrijkste - het sociaal beleid van de gemeente is verbeterd, ondanks de tegenslagen voor mensen die noodgedwongen gebruik moeten maken van onze uitstekende WWB voorzieningen. Het gros van de cliënten maakt daar namelijk noodgedwongen gebruik van.

Wormerland is altijd een heel sociale gemeente geweest waar aan mensen die op de gemeente noodgedwongen een beroep moeten doen maatwerk geleverd wordt. Mensen en partijen die stellen dat dit niet het geval is, zijn volledig abuis en moeten hun huiswerk over gaan doen.

Peter en Ronald wil ik bedanken voor de fijne samenwerking in het college. We hebben op werkgebied veel samen gedaan, maar ook op het persoonlijke vlak lief en leed gedeeld. Marlies van den Hende sla ik uiteraard ook niet over. We hebben het samen veel over het werk gehad, maar ook persoonlijke zaken met elkaar gedeeld. Soms heb je het even niet zo makkelijk in de persoonlijke sfeer en dan is het fijn dat er een collega is met wie je dingen kunt delen. En Jos Sutmuller, die ik in korte tijd vrij goed leerde kennen, bedank ik voor het gezellige bakkie troost in de vroege ochtenduren. En voor de asperges, het Limburgs goud, natuurlijk. Met alle ambtenaren die hier aanwezig zijn heb ik het ook heel goed gehad. Samen kwamen we tot opmerkelijke prestaties en boden opmerkelijke zaken het hoofd. We hebben samen gelachen en af en toe eens zorgen gedeeld. En vooral hard gewerkt. Super!

Dan zijn er nog veel anderen waar ik ook afscheid van moet nemen. Met hen zat ik in de diverse besturen van gemeenschappelijke regelingen. Soms is het lastig om in het hoofd een mooie combi te maken van eigen doelen, het doel van de SP, het doel van de eigen gemeente en het doel van de regio. Dat is gelukkig altijd gelukt én in goede harmonie, alhoewel ik soms stiekem in m'n eentje wel eens aan het tandenknarsen was. Jongens en meiden wethouders, directeuren en anderen van Baanstede, de GGD, het ISW, de stuurgoep Wormer- en Jisperwater en de portefeuillehoudersoverleggen van de Stadsregio: het gaat jullie goed. Op een dag kom ik jullie vast wel weer eens tegen.

Mijn partijgenoten blijf ik gewoon zien. De een wat meer, de ander wat minder. Wij zien elkaar spoedig, zou ik zo zeggen. Enkelen al weer aanstaande zaterdag. En de mannen van de fractie blijf ik voorlopig ondersteunen. Zij kunnen wel wat extra handjes en hoofdjes gebruiken.

Heel lang geleden, toen ik nog piepjong was, werkte ik bij het GVU (Gemeentelijk Vervoerbedrijf Utrecht). Ik was ambtenaar. Op de afdeling zat Frans, wiens achternaam ik vergeten ben. Toen ik wegging bij 'de gevu' vertelde hij me: "Aach waaiffie, nu doen ze allemaal of ze je niet kunnen missen, maar morgen zijn ze je vergeten". Frans had gedeeltelijk gelijk. En dat is maar goed ook. Weggaan, afscheid nemen is een beetje pijnlijk. Maar het opent nieuwe horizonten en de goede herinneringen en de goede vrienden neem je mee, ook al is het maar in je hart.

Soms, heel soms, loop ik in Utrecht op straat en word ik blij begroet door een vroegere collega van het GVU. Of een inmiddels oud geworden buschauffeur zwaait naar me vanachter de voorruit. Frans had dus niet helemaal gelijk.

Mensen, ik heb jullie allemaal in mijn hart gesloten. We blijven met elkaar in gesprek, we maken soms een praatje of we zwaaien naar elkaar als we elkaar zien. Het ga jullie goed!