Zaanstreek

Vandaag dragen we windjacks en straks misschien zelfs snowboots. Maar eerder dit jaar was dat wel anders! We stonden bijvoorbeeld meermaals in de volle zon op de Gedempte Gracht. In beide weertypen voelen wij ons als socialisten thuis: in kou en regen omdat we taai zijn en nooit opgeven, en in de volle zon omdat we een positieve boodschap van sociale gelijkheid hebben. Een boodschap die straalt als de zon en het neoliberale kwaad en kille harten met onze passie doen smelten!

Toespraak van fractievoorzitter Patrick Zoomermeijer over wat we de afgelopen periode als afdeling en fractie hebben gedaan en bereikt op de algemene ledenvergadering van 10 december 2014

We zijn er voor en met de mensen, in voor- en tegenspoed, binnen en buiten de raad, in Zaanse dorpen, in heel Nederland en zelfs internationaal. Dat is wel duidelijk als je kijkt naar wat we alleen al in 2014 hebben gedaan en bereikt. Met het bestuur dat vandaag afscheid neemt, met de raadsfractie, maar vooral met jullie: de actieve leden. Wij zijn méér dan 5 raadsleden, we are SP Zaanstreek!

Zo lieten we de zogenaamde transitie van onze sociale werkvoorziening BaanStede niet los. Het actiecomité bestaat nog steeds, en in de raad hebben wij namens hen de zorgen uitgesproken over de detachering in de raad. We kregen helaas gelijk in onze twijfels over Agens, dat voor de zomer failliet ging. De wethouder nodigde ons dan ook uit voor overleg om te melden dat de transitie on hold werd gezet, precies wat wij hadden geëist. En onlangs werden 150 tijdelijke contracten in vaste contracten omgezet. We weten niet waar dit uiteindelijk eindigt en we laten dan ook niet los, maar zonder de druk die wij binnen en buiten de raad opbouwden was BaanStede al twee jaar geleden gewoon ontmanteld.

Verder voerden we dit jaar twee verkiezingscampagnes. Eentje lokaal, eentje eigenlijk zelfs internationaal.

In maart waren er de gemeenteraadsverkiezingen. We hebben alles uit de kast gehaald: van de gebruikelijke duizenden pamfletten, de posters en de debatten, tot ludieke acties: we gingen met spreekuren de wijken in, we hebben ons verkleed als sociale huurwoningen (waarbij ik me belachelijk maakte volgens een welbekend blogger) – iets waar de andere partijen met hun saaie kraampjes alleen maar jaloers naar konden kijken. Wij hadden lol en passie en sloten ons niet af van de mensen! We projecteerden onze slogans en logo ’s avonds op de toren van het stadhuis. Dat bracht de burgemeester tot de uitspraak ‘dat dit niet kon op haar stadhuis’. Háár stadhuis? Dat is precies de houding die mensen zo tegen staat. Het is óns stadhuis, van de mensen!

We scoorden uiteindelijk een fantastisch resultaat, waarbij het zittende college de rode kaart kreeg. De SP haalde bijna 6.000 stemmen, 10,5% van de uitgebrachte stemmen, en werd met 5 zetels één van de vier grote partijen in de nieuwe raad.

In de college-onderhandelingen die toen volgden hebben we onze huid duur verkocht. De twee D66-informateurs wilden ons meteen als 'radikalinski's' opzijschuiven, maar dat lukte ze niet!

Met ROSA en GroenLinks vormden we een solide llinks blok van 10 zetels en schreven we een eigen voorstel voor een links en sociaal beleid voor Zaanstad. Helaas hielden de VVD en D66 elkaar vast en maakte de PvdA dit mogelijk. Maar het had echt over links gekund, als de PvdA haar hart had gevolgd. Nu zitten ze met een zeer rechtse VVD in het college, en we zien hoe ze daar zef ook mee worstelen.

Uiteindelijk hebben we laten zuien dat ween partij waarmee men niet alleen buiten de raad maar ook in de raad rekening moet houden!

In mei waren er dan de Europese verkiezingen waarbij we uiteindelijk met 13,7% van de stemmen de derde partij van Zaanstad werden!

Dit was in juni dan ook een uitstekende basis voor een groot feest in verfmolen De Kat op de Zaanse Schans voor het twintigjarig bestaan van onze afdeling. In die oude molen zag je wat doorschijnen van de rijke geschiedenis van onze mooie Zaanstreek: ooit was dit het eerste industriegebied van West-Europa, niet aangedreven door olie of kolen, maar door wind, opgevangen door bijna 1000 molens in de 17e eeuw. De plek waar een deel van de Nederlandse arbeiders- en socialistische beweging begon, in wiens traditie wij staan.

Emile kwam langs, hield een prachtige toespraak en iedereen ging met hem op de foto. Terwijl hij gewoon over de dijk vanaf de parkeerplaats aan kwam lopen, liet de burgemeester zich door haar chauffeur voor de deur afzetten. Verschil moet er zijn!

Maar wát een feest was het: 80 mensen, hapjes, drankjes, live muziek, gezongen en gedanst, passie en plezier in die prachtige molen aan de Zaan. De mooie gloed – uiteraard rood – van de ondergaande zon aan het einde... Om van te kwijlen, die plek, zoals iemand het treffend zei. Dat feest gaan we vanavond dunnetjes over doen!

Ik kan helaas niet alles noemen en zal ongetwijfeld dingen zijn vergeten, maar ik heb nog een aantal zaken die we gewoon erbij deden, tussen verkiezingen en het feest door, alsof het niets was.

Bijvoorbeeld in maart vierduizend handtekeningen opgehaald en aangeboden voor behoud van bejaardenhuis Festina Lente, samen met de afdeling Purmerend. Vooralsnog, mede na toezegging van Evean aan ons, wordt nu nog steeds gekeken om Festina Lente open te houden.

Een paar weken terug nog zijn hebben met ruim 50 mensen gedemonstreerd voor het openhouden van bejaardentehuis De Amandelbloesem. De PvdA sprak haar zorgen uit in de raad, maar zoals bewoners die in de demonstratie met ons meeliepen terecht opmerkten: ‘ik zie alleen de SP hier?’

In mei zijn we met een delegatie naar de strijdbare 1 meiviering in Amsterdam gegaan, omdat we de slappe viering de afgelopen jaren hier in Zaandam zat waren. We kwamen terug met een boodschap van strijd, solidariteit en socialisme!

Samen met de afdeling Wormerland hebben we in juli actie gevoerd om de Zaanbrug op haar eigen plek te houden, en dat gaat ook te gebeuren.

We hebben de bewoners van de Eikelaan in Krommenie, die door renovatie mogelijk niet meer terug kunnen keren, bijgestaan met raad en daad, hebben ze bijgestaan in hun gesprek met de directie van Parteon.

En dan de tijdelijke bewoners van de Durghorst in Krommenie: die hebben we maandenlang geholpen waar we konden, en sterker nog, dat doen we nu nog! We hebben aandacht gevraagd voor hun lot in de raad, hun laten inspreken, met hun naar rechtszaken gegaan, onderzoek gedaan, vragen gesteld, meegelopen bij intimiderende controles door het onfatsoenlijke antikraakbureau Camelot. En nu gaat er een website de lucht in om aandacht te blijven vragen voor de misstanden van antikraakbureaus.

In de raad zijn we bij de zogenaamde ‘decentralisaties’ degenen die het hardste strijden tegen de verplichte tegenprestatie, tegen cameratoezicht op uitkeringsgerechtigden, vóór echte banen en sociale woningbouw in plaats van loze beloftes. Tegen verspilling van geld aan de A8-A9 of aan de komst van AZ. We pleiten in de raad voor gemeenschappelijke eigendom en democratische controle van afvalverwerker HVC. Voor een gemeentelijk energiebedrijf en een gemeentelijk woningbedrijf. Om te doen wat de vrije markt niet kan, namelijk in de behoeften van de meerderheid van de mensen voorzien, ook in tijden van crisis. Dát is socialisme!

Socialisme is ook internationale solidariteit. Vandaar dat we in oktober met zeker 100 anderen bij de demonstratie tegen het geweld van de IS tegen de bedreigde inwoners van Kobani waren. Want onze strijd stopt niet bij gemeentegrens of landsgrenzen.

Deze demonstratuie leidde indirect tot de uitsluiuting van de linkse migrantenorganisatie DIDF uit buurthuis De Poelenburcht. Dit vanwege bedreiging van het buurthuisbestuur, vanwege de kritiek die DIDF op de demonstratie heeft geuit op de rechtse president Erdogan van Turkije. Kritiek die de SP deelt, net als DIDF onze kritiek op het kabinet Rutte deelt. Omdat er beslist niet wordt opgeroepen tot geweld en er geen haat wordt gezaaid, valt dit gewoon onder de vrijheid van meningsuiting.

Als er wordt gezwicht voor druk van iemand die vindt dat kritiek op Erdogan niet mag, dan zijn onze democratische rechten in het geding! Want organisaties als DIDF hebben het recht om een mening te hebben en die te uiten, ze houden zich aan de grondwet, en horen thuis in De Poelenburcht. Om je democratische rechten te kunnen gebruiken, moet je immers ergens samen kunnen komen.

We zwichten dan ook niet voor de rechtse krachten die het nu op DIDF gemunt hebben. Maar het gaat uiteindelijk niet om DIDF, maar om het feit dat de nu verzelfstabdigde buurthuizen zelf kunnen besluiten groepen uit te sluiten. Over voor wie een buurthuis eigenlijk is.

We hebben hiervoor aandacht gevraagd door met DIDF voor De Poelenburcht te vergaderen omdat ze niet welkom waren, door debatten te voeren in de raad, hun demonstraties voor het stadhuis te steunen, door schriftelijke vragen aan het college te stellen, te onderhandelen met betrokennen en door via onze Tweede Kamerfractie kamervragen te stellern. En we laten ook hier niet los!

En ook nú, op dit moment, zijn we nog bezig. Bijvoorbeeld met onze mantelzorgactie de afgelopen zaterdagen. En met onze actieve leden die werkzaam zijn in de Thuiszorg en onze Hulpdienst hebben we pas SP+ opgezet. Daarmee bereiden we ons voor op de menselijke drama’s die zich dreigen te voltrekken in de zorg na 1 januari. Het ziet er niet goed uit, en wie de kranten de laatste weken leest wordt niet vrolijk. Om de mensen die getroffen worden een stem te geven, om hun belangen te verdedigen, om met oplossingen te komen, moeten we hun verhalen horen en onderzoek doen. Dat gaan we doen met SP+. En met de vakbond natuurlijk!

Het was een lang verhaal en ik heb niet alles kunnen noemen. Maar als ik een poging mag doen het afgelopen jaar samen te vatten in een zin, om aan te geven wie wij zijn... Dan zou dat zijn:

SP, kameraad in de strijd voor gelijkwaardigheid, menselijke waardigheid en solidariteit!