Zaanstreek

In 1997, toen de Europese Monetaire Unie nog in aanbouw was, en de Euro nog niet bestond, waarschuwden kritische economen voor mogelijk rampzalige gevolgen als de introductie op de 'neoliberale manier' door zou gaan. Er werd niet naar ze geluisterd, om het maar zacht uit te drukken. Maar achteraf bekeken is precies uitgekomen waar ze voor waarschuwden. Een gesprek, over 'toen en nu' met twee van hen; Geert Reuten (tevens voormalig Eerste Kamerlid SP) en Kees van der Pijl.

De jaren voorafgaand aan de daadwerkelijke introductie van de euro (op 1 januari 1999) waren tamelijk hectisch. Veel van de structuur van de EU moest nog gevormd worden - of zo je wilt; door de strot geduwd. Verdragen over die structuur werden vaak afgesloten op de halfjaarlijkse Eurotop die het roulerende voorzitterschap van een lidstaat afsloot. Zo was er in 1992 een verdrag van Maastricht geweest, en in 1997 werd de Eurotop in Amsterdam gehouden, waar 50.000 demonstranten op afkwamen die zwaar belaagd werden door een overkill aan politie. Het Platform voor een Ander Europa organiseerde een tegentop en acties en honderden mensen werden opgepakt.

In al die commotie kwam een zeventigtal economen met een manifest dat in de Volkskrant verscheen onder de titel "Met deze EMU kiest Europa de verkeerde weg". Een jaar later verscheen er een boek van de hand van dezelfde auteurs, De Prijs van de Euro. Als je deze teksten nu terugleest, moet je wel ontzag hebben voor de juiste inschatting van de betrokken wetenschappers en activisten. Zo ongeveer alles waar ze voor waarschuwden is precies zo uitgekomen. De Euro is een instrument gebleken om landen te dwingen tot het uitkleden van hun welvaartsstaat en tot permanente bezuinigingen en landen als Griekenland hadden geen enkele mogelijkheid om aan een ruinering te ontsnappen in tijden van crisis.

• Lees het hele interview op GlobalInfo.nl