Zaanstreek

In Zaanstad had in 2010 60% van de huishoudens een inkomen van onder de 33.000 euro, dat is iets lager dan de Europees vastgestelde huurgrens van 34.085 euro voor sociale huurwoningen. Er waren in 2012 65.000 woningen. 41% daarvan waren in het bezit van corporaties. Volgens de laatste cijfers is nog maar 39% van het totale aantal woningen in Zaanstad een sociale huurwoning. Gelukkig zijn er ook veel mensen met lage middeninkomens die een eigen woning bezitten. In 2012 werd 30% van de sociale huurwoningen verhuurd met een prijs boven de aftoppingsgrens van 555 euro. Dat zijn dus geen goedkope woningen.

Door Evert Hartog, raadslid

Het college overweegt nu om mensen die in 'te goedkope' sociale huurwoningen wonen, meer huur te laten betalen. De vraag is hoeveel dat er zijn. Gerelateerd aan de cijfers voor de Europese inkomensgrens van 35.085, en Zaans onderzoek, komt daar een getal uit dat hoger is (waarschijnlijk gaat het dan om duizenden huishoudens in Zaanstad) dan wanneer je kijkt naar wat een acceptabele huurquote is. Nederland heeft in Europa ongeveer de hoogste huurquote, (alleen in België en het Verenigd Koninkrijk is de huurquote hoger) waardoor het besteedbaar inkomen onder druk staat. De wens van het college om 'rijkere' mensen meer te laten betalen zal tot een nog hogere huurquote leiden. Wij moeten ons ernstig afvragen of wij dat wel willen.

Er wordt voorbijgegaan aan het verschil tussen de statistische werkelijkheid voor een bevolking, die redelijk stabiel kan zijn, en de veel dynamischere ontwikkeling van individuele inkomens. Een huishouden kan jaar op jaar grote verschillen laten zien in inkomen. Dan is het niet verstandig om in een huis te wonen met hoge lasten. Om met een wisselend inkomen om te kunnen gaan, waar steeds meer huishoudens last van hebben, is het zaak de vaste lasten zo laag mogelijk te houden. Doe je dat niet dan zit je in een financiële fuik waaruit niet meer te ontsnappen is. De wethouder doet nu juist het omgekeerde, hij zorgt ervoor dat de vaste lasten steeds meer op het maximum mogelijke worden gehouden, waardoor alle flexibiliteit verdwijnt. Dat is zeer onwenselijk want het zorgt voor steeds meer mensen in financiële nood.

De echte oplossing om de veel te hoge huur/of woonquote omlaag te brengen is een zo ruim mogelijk aanbod van sociale huurwoningen, aangevuld met betaalbare koopwoningen. Dat houdt niet alleen huurwoningen betaalbaar, het zet ook de prijzen van koopwoningen onder druk, die nu weer de pan uit dreigen te reizen, met alle nare gevolgen van dien.