Zaanstreek

Op een bijeenkomst met de rechtervleugel van de Britse Labour partij, gaf Lodewijk Asscher een toespraak die ons een inkijkje verschaft in zijn politieke overtuigingen. Hij opende zijn toespraak op informele wijze met de opmerkelijke bekentenis, Schadenfreude te beleven aan de opkomst van Corbyn in het VK. Een wat onhandige maar veelzeggende uitspraak. Asscher bekijkt de draai naar links aan de andere kant van het kanaal met leedvermaak, omdat hij zich identificeert met de rechtervleugel van Labour: de Derde Weg, ook wel Blairites genoemd.

Door Merijn Oudenampsen, socioloog

Die positionering kwam ook naar voren in de verdere toespraak van Asscher. Hij bekritiseerde Corbynomics, de post-keynesiaanse plannen van Jeremy Corbyn, onderschreven door befaamde economen als Stiglitz en Krugman:

We moeten een einde maken aan het austerity-debat. De waarheid is als volgt: we kunnen mensen geen beter leven in het vooruitzicht stellen, beter onderwijs, betere zorg, als de begroting een zooitje is. Als een vader met grote schulden, verslaafd aan gokken, zijn kinderen gerust stelt door ze te beloven dat ze volgende zomer op vakantie gaan, dan weten de kinderen wel beter. Zo is het ook met de middenklasse, die gelooft dat zij uiteindelijk de rekening moeten betalen. Progressieven [het woord dat Derde Weggers gebruiken voor hun beweging] moeten serieus zijn over begrotingsdiscipline en economische competentie.

Het probleem hier is natuurlijk dat de macro-economie leert dat de overheid niet te vergelijken is met een huishouden, en zeker niet met een gokkende vader. Juist in een tijd van crisis moet de overheid extra investeren, om uitvallende private investeringen te compenseren, dat is het Keynesiaanse argument van economen als Stiglitz en Krugman, dat is het argument van Corbyn.

• Lees het hele artikel op Joop.nl