Zaanstreek

Veel mensen verzamelen zich op het perron van het nieuwe station. De trein zal over een uur vertrekken en de reizigers spreken met elkaar over het leven dat achter hen ligt. Zij hebben geboekt voor de laatste reis. Een nieuw fenomeen dat ontstaan is uit onvrede bij ouderen. Op deze voor mij gedenkwaardige dag - het is 23 februari 2023 - blik ik nog even terug in de tijd. Hoe heeft het zover kunnen komen?

Column door Wim Verhoeven van de Koffiekring Zaanstad

Nederland had begin 2015 3 miljoen 65-plussers en 0,7 miljoen 80-plussers. De levensverwachting bleef daarna toenemen. Inmiddels worden mannen gemiddeld 85 en vrouwen 87 jaar oud. In de loop van de jaren zijn steeds meer ouderen onder de armoedegrens gekomen. De AOW is achtergebleven en de pensioenen zijn verder 'uitgekleed'. Ook de verzorging van deze mensen is verder versoberd. Het aantal mantelzorgers is sinds 2015 met 10% toegenomen.

Door het 'lekken' uit een geheime conferentie die in augustus 2018 werd gehouden, ontstond een ontluisterend beeld. De elite hield hier achter gesloten deuren een pleidooi om de ethische grenzen uit economische overwegingen te verschuiven. Hierdoor werden vooral de ouderen en uitkeringsgerechtigden getroffen. Men kwam uit op een verdere versobering in het kader van winstmaximalisatie en wilde het 'onnodig' verstrekken van fondsen en grondstoffen beperken. Voor de ouderen betekende dit o.a. een verlaging van de leeftijdsgrens voor medische zorg, ondanks dat mensen langer leven. Het argument was dat men minder hoefde te lijden. De ouderdomsziekten zouden immers door eerder sterven verminderen. 'De kwaliteit van leven zou toenemen'...

Gezien de chaos en het lijden die in werkelijkheid ontstonden zijn de mensen zelf in actie gekomen. Ze kwamen tot de slotsom dat je in een vijandige maatschappij zelf moet kunnen beslissen wanneer het genoeg is geweest. De sociëteit van ‘'wijze ouderen’' heeft aantal treinen gekocht. Vorig jaar heeft een eerste proefrit plaatsgevonden en inmiddels rijden er diverse exemplaren. Het bureau van de sociëteit organiseert de reizen. Men kan kiezen tussen eerste en tweede klas, maar beide zijn van hoge kwaliteit. Eenmaal aan boord waan je je al in de hemel. Zachte muziek , een heerlijke maaltijd en het vooruitzicht van iets nieuws.

Er is een tussenstation op weg naar het onverbiddelijke einde. Hier kunnen mensen die zich bedenken nog uitstappen. De anderen reizen voorbij de horizon van het bekende, een maatschappij waar steeds meer menselijke waarden in geld worden gemeten.