h

Winst stijgt, loon niet

2 mei 2018

Winst stijgt, loon niet

De winsten zijn in 2017 opgelopen naar € 243.100 miljoen. Op iedere euro omzet is 33 cent winst gemaakt. Verzwegen wordt dat die winst door onze inzet vorig jaar met 9,5% is verhoogd. En wat zien wij daarvan terug? Het gemiddeld cao loon ging in 2017 vooruit met 1,5%. Maar de inflatie lag op minstens 1,4%, dus wat bleef er over, eigenlijk?

Niets voor meer koopkracht

De geldschieters zijn er vandoor gegaan met de hele opbrengst van onze inspanningen. In twintig jaar is de winst meer dan vervijfvoudigd. Dus biedt onze economie alle kans op een groeiende welvaart voor iedereen. Toch blijft er een steeds kleiner deel over voor de bevolking. Zo gaat dat al meer dan 20 jaar. Ook van de economische hoogconjunctuur worden de werkenden niets wijzer.

Dit mag zo niet doorgaan

Een echte vakbond gaat hierover de strijd aan. Eist een veel groter deel van de groeiende welvaart op voor de werkenden.

Waarom stijgen de lonen niet?

Dat ligt aan de machtsverhoudingen. Bedrijven en overheden zijn altijd uit op nog weer lagere loonkosten. Zoals met het over de hele linie terugschroeven van het aantal vaste banen. Ontduiking van de cao afspraken en overtreden van arbeidswetten, het is vaste prik in het wegtransport, op de zeevaart, in de schoonmaak, tuinbouw en op de werven.

Sommige bedrijven weigeren domweg jarenlang cao’s af te sluiten, zodat ze de lonen voor jongeren kunnen verlagen. Vooral winkelketens zijn daar berucht om.

De overheid onderhandelt niet, doet liever een bod van slikken of stikken.
In de metaal zijn er altijd akties nodig om tot gesprek te komen. Weer anderen dwingen een zwak staande OR een akkoord af, zoals Jumbo en Action.

Bondsonderhandelaars tegen elkaar uitspelen is een andere truc. Er zijn bondsbestuurders die onder politieke druk makkelijk te misleiden zijn.

Zwakke bonden met geldgebrek worden met een kleine donatie overgehaald om een voor het personeel nadelige cao af te sluiten. Kwalijker nog zijn de lieden die aanpappen met het management. Of degenen die zich door een bedrijf laten inhuren om namens het personeel een cao mee af te sluiten. Zoals waar AVV zich toe leent.

Dit soort onderhandelaars is herhaaldelijk bereid geweest om in het belang van de werkgever, vakbonden met een inzet vanuit het personeel te weren uit het cao overleg.

Dus zijn zij medeverantwoordelijk voor de voortgaande roofbouw op werkend Nederland.

Hierom stijgen de lonen niet:

Deze neergang stoppen kan alleen door onze eigen vakorganisatie te
versterken. Om een rechtvaardiger deel van de welvaart voor de werkenden op te eisen, zal er strijd nodig zijn, altijd.

Anderen doen het echt niet voor ons, dit moeten we helemaal zelf doen.
In gezamenlijk optreden, in onderlinge solidariteit. Dat is de enige weg.

Een vakbond is veel meer dan een cao-fabriek. Aanvulling met individuele
ondersteuning is niet genoeg. Zelfs het verdedigen van het belang van de
werkenden is niet voldoende.

Na de tientallen jaren loonmatiging moet er eindelijk eens vooruitgang worden geboekt. Een echte vakbond is een organisatie die bereid en in staat is de werkenden daarvoor te organiseren en te mobiliseren.

Daarom  hebben we een zelfbewuste vakbond nodig. Zo’n vakbond bouwen we samen.

Voor fatsoenlijk werk, rechtvaardiger loon en menselijker arbeidsverhoudingen!

De gebruikte gegevens zijn afkomstig uit algemeen betrouwbaar geachte bronnen zoals: CPB, CBS, Eurostat, OESO, IMF, Wereldbank, Bloomberg, DNB, Het Financieele Dagblad, persberichten van FNV, CNV en de Unie, AWVN, Min SZW, verantwoording wordt gegeven op deze website:
www.1meikomitee.net

U bent hier