Zaanstreek

'Gemeenten vrezen sterke toename hulpaanvragen' kopte de Volkskrant op 10 december en de inleiding van het artikel was: "Gemeenten zetten zich schrap voor een hausse aan aanvragen voor huishoudelijke hulp, trapliften, dagbesteding of begeleiding. Ze verwachten de toeloop omdat het kabinet met ingang van 1 januari de eigen bijdrage voor dit soort ‘maatschappelijke ondersteuning’ heeft verlaagd tot maximaal 17,50 euro per vier weken."

Linda Lute uit Zaandam is enorm kwaad, zij schreef op persoonlijke titel haar verhaal.

Ik kreeg tot mijn verbazing 7 december 2018 een brief in de bus van het CAK waarin stond dat mijn eigen bijdrage WMO per 1 januari 2019 nog maar 17,50 per 4  weken zal bedragen en dat dit per die datum voor iedereen die zorg of ondersteuning van de gemeente ontvangt hetzelfde zal zijn. Blijkbaar is dit 4 december door het kabinet zo besloten. Je zou zeggen, dat is toch goed nieuws, maar ik ben er ontzettend boos om.

Ik vraag me namelijk af waarom dit nu ineens wel kan, waarom ze eerst iedereen kennelijk jarenlang véél te veel hebben laten betalen, en in 2015 ook nog de compensatieregeling (WTCG) hebben laten vervallen. Blijkbaar moest er toen geld aan chronisch zieken, ouderen en gehandicapten verdiend worden, om het begrotingstekort (ontstaan door het redden van de banken) recht te trekken, want de gemeenten moesten het ook nog eens met 40% minder budget doen voor wat betreft de huishoudelijke hulp en 25% minder voor de begeleiding en dagbesteding, waardoor vele thuiszorgorganisaties  over de  kop  gingen, met vele werklozen tot gevolg. Je kunt je de journaalbeelden vast nog wel herinneren.

Het was dus een keiharde maatregel om het verloren geld door het gekloot van de allerrijksten (de heren bankdirecteuren) over de ruggen van de allerzwaksten in de samenleving terug de schatkist in te loodsen. De WMO zou zogenaamd te duur of zelfs onbetaalbaar kunnen worden. Maar zo werd het niet verkocht. Ik hoor Samsom het wetsvoorstel nog verdedigen met het lulpraatje dat ouderen geld zat hebben en dat ze hun huishoudelijke hulp makkelijk zelf kunnen betalen.

En nu er geld over blijft kan plotseling alles. Nu is de minister ineens bang dat zorg en ondersteuning voor deze mensen niet beschikbaar of betaalbaar zal zijn. Waarom waren ze daar dan in 2015 niet bang voor?

De gemeenten vrezen nu een enorme toeloop, de 15% die in 2014/2015 is weggelopen omdat de eigen bijdrage zo duur werd dat ze het goedkoper zwart konden laten doen. Daar hoorde ik eigenlijk ook bij, maar ik ben gebleven omdat ik andere consequenties vreesde. Al deze mensen inclusief ikzelf voelen ons nu genaaid. Het heeft ons klauwen met geld gekost: eigen bijdragen konden afhankelijk van het inkomen en het spaargeld oplopen tot al gauw 300 of 400 euro per 4 weken, en nu ineens blijkt dat dat helemaal niet had gehoeven. Maar dat geld krijgen we niet meer terug, want met terugwerkende kracht dit onrecht teniet doen, dat gebeurt dus niet. Eigenlijk zouden we met z'n allen naar de rechter moeten stappen om ons geld terug te eisen, maar ja, de vergoeding voor rechtsbijstand is ook wegbezuinigd.

Ik hoorde al van het SWT dat de gemeente Zaanstad per 1 januari de criteria voor huishoudelijke hulp, begeleiding en dagbesteding enorm gaat aanscherpen vanwege de verwachte toeloop en de verminderde inkomsten uit eigen bijdragen. Mijn voorziening is per die datum met 1/3 gekort. Dus zulk goed nieuws was die brief nou ook weer niet.

De opmerking van minister Hugo de Jonge dat het de gemeenten geld scheelt vanwege administratie kosten slaat overigens nergens op, want het berekenen en het innen van de eigen bijdragen WMO wordt niet door de gemeenten maar door het CAK gedaan.