Zaanstreek

Nee. Dat zeiden de Grieken twee weken geleden in hun referendum. Nee tegen nog meer onmenselijke bezuinigingen uit Brussel. Nee tegen asociale Europese politiek. En nee tegen het negeren van de nationale democratie. En wat krijgen de Grieken? Nog meer onmenselijke bezuinigingen, nog meer asociale Europese politiek en nog minder zeggenschap.

De afgelopen weken laten zien hoe de Europese Unie er vandaag de dag voor staat. Landen staan lijnrecht tegenover elkaar. De EU werd ooit opgericht voor vrede en veiligheid. Maar dankzij de eurofielen, die van Europa in hoog tempo een politieke unie willen maken, lopen de spanningen tussen landen steeds verder op.

De Europese leiders, met PvdA-minister Dijsselbloem als aanvoerder, hebben er voor gekozen om de koers van dwangbevelen, forse bezuinigingen en privatiseringen voort te zetten. En dat terwijl de eerder aan Griekenland opgelegde bezuinigingen een averechts effect hebben gehad. De Griekse economie is er slechter van geworden, veel bedrijven zijn failliet gegaan, de koopkracht is hard afgenomen en steeds meer mensen leven in armoede. Het is als het verstrekken van het verkeerde medicijn. En de Grieken krijgen nu een nóg hogere dosis.

Ik hoorde Dijsselbloem donderdag een vlammend betoog houden over de uitverkoop van havens en vliegvelden in Griekenland. Een sociaaldemocraat die niet de waarde en het belang inziet van belangrijke infrastructuur in publieke handen, maar pleit voor het vermarkten van essentiële onderdelen van deze infrastructuur. De trotse glimlach van Rutte hierbij sprak boekdelen.

Om tot een sociale oplossing voor Griekenland te komen, moeten we eerst erkennen wat het probleem is. Op de eerste plaats is dat het foute Griekse beleid van voorgaande regeringen, corruptie en het gebrek aan het betalen van belastingen. Maar daar bovenop komen de problemen die de euro met zich meebrengt. Eén munt voor verschillende landen met verschillende economieën zorgt voor enorme ongelijkheid. Dit zal altijd voor problemen blijven zorgen. In plaats van dit in te zien, wordt de Griekse bevolking nu geofferd op het Europese altaar. De EU op z'n slechtst.

Wat de Grieken nu nodig hebben, is ruimte. Geen verstikkend akkoord, maar ruimte om de economie weer aan de praat te krijgen en de koopkracht op te schroeven. Dat kan door de rijkste Grieken hun eerlijke deel van de belasting te laten betalen en door slimme investeringen in de economie. En als je bedenkt dat niet op de laatste plaats de banken de huidige crisis hebben veroorzaakt dan hoort de rekening van de crisis dus ook daar thuis.

Emile Roemer

Meer lezen?

• Opiniestuk 'Waarom Syriza capituleerde'
• Waarom Varoufakis écht opstapte
• Grieken tot bloedens toe uitgeknepen