Zaanstreek

Een opmerkelijk bericht uit de Europese Unie bereikte ons afgelopen weken: “De Europese Commissie wil bij monde van de voorzitter Jean-Claude Juncker voorgoed af van de wintertijd. ”Na jaren kibbelen tussen lidstaten over het wel of niet afschaffen van het twee keer per jaar verzetten van de klok, maakt Juncker nu een eind aan deze meeslepende discussie. Op basis van de resultaten van een onderzoek dat in opdracht van de Europese Commissie bij de lidstaten gehouden werd, is hij tot zijn beslissing gekomen.

Wel jammer dat de resultaten van dit onderzoek slechts gebaseerd waren op de antwoorden van maar  1% van de totale Europese bevolking. Een bijzonder laag percentage om de beslissing van Juncker ‘democratisch’ te noemen, maar wel illustratief voor de denkwijze waarmee in Brussel gewerkt wordt. Wat verder storend aan dit bericht is, is het gevoel dat er  werkelijk twee verschillende realiteiten naast elkaar bestaan. Een realiteit van mensen die binnen de lidstaten de eurocrisis en de vluchtelingencrisis meegemaakt hebben, en die nog steeds op antwoorden en een duidelijk beleid hierop wachten; en een van de bureaucraten in Brussel die het blijkbaar veel belangrijker vinden om tijd te besteden aan het wel of niet verzetten van de klok twee keer per jaar.

Nog schrijnender wordt dit bericht als we denken aan de houding van de Europese Commissie t.o.v. van de referenda die in een aantal lidstaten over Europese onderwerpen gehouden werden. Keer op keer deed de Europese Commissie alles om de referenda tegen te houden, soms met de verklaring dat ze vond dat ze onwettig waren. Maar 1% van de totale Europese bevolking is voldoende voor Juncker om vast te stellen dat de wintertijd afgeschaft kan worden!

Terecht kun je je afvragen hoe zo een houding kan bijdragen aan het vergroten van het vertrouwen van de Europese burgers richting de Europese instituties, en van de onderlinge solidariteit tussen lidstaten. De Eurocrisis en de vluchtelingcrisis tikken als een tijdbom onder de stoel van de Europese Commissie maar het lijkt wel of er in Brussel niemand wakker van blijft liggen. Maar dan kun je je ook terecht afvragen: wat is er nou nog over van de droom van een verenigd Europa, opgericht vanuit de waarden van democratie en solidariteit? Is het meer dan een leeg omhulsel?

Volgend jaar 2019 is het jaar van de Europese verkiezingen. En je kan nu al zien dat de campagne een beetje in de lucht hangt, gezien het laatste interview bij Buitenhof met Jeroen Dijsselbloem, voormalige voorzitter van de Eurogroep, die zo hard was tijdens de onderhandelingen over het steunpakket aan Griekenland, waarvan de Griekse bevolking nog steeds de prijs betaalt. Het is te hopen dat er voor de verkiezingen een publiek debat zal starten over de vraag: “Waar willen we naartoe met de Europese Unie?”

(Zomer)tijd is dus goed om over na te denken!

Gabriella Molica - Oud-afdelingsvoorzitter SP Zaanstreek