Zaanstreek

Donderdag 16 juni werd een voorstel in de gemeenteraad van Zaanstad besproken om meer geld vrij te maken voor het zogenaamde ‘haalbaarheids- onderzoek’ om de verkeerschaos van spoor en weg bij de spoorwegovergang Guisweg op te lossen. Er zijn zes manieren (‘varianten’) waarop dit opgelost kan worden, maar noch college van burgemeester en wethouders, noch de samenwerkingspartners (zoals de Provincie Noord-Holland) durven een voorkeur voor één variant uit te spreken.

Bijdrage in de raad namens de SP door Patrick Zoomermeijer, fractievoorzitter

De SP ziet graag dat het probleem van de ‘spoorse doorsnijding’ snel wordt opgelost. Maar we zijn ook realisten en kijken dus naar de mogelijkheden. En die zijn nu, met de dreigende bezuinigingen uit Den Haag, erg beperkt. Daarom vinden wij de beslissing om 190.000 euro extra uit te geven aan het haalbaarheidsonderzoek naar een oplossing van de spoorwegovergang bij de Guisweg, niet gemakkelijk. Daarmee komen de totale kosten uit op 540.000 euro. Dan heb je, als het allemaal goed komt, slechts een voorkeursvariant. Er is dan nog geen schop in de grond, geen inspraakprocedure gestart. Als het niet goed komt is het weggegooid geld.

Even ter vergelijking: met een dergelijk bedrag kun je buurthuis De Bovenkruier vijf jaar als gemeente ondersteunen, poptempel De Kade meer dan twee jaar open houden of de banen van 10 ambtenaren van ons toch al kleine ambtenarenkorps behouden. Dit is nu niet de plek om alternatieve bestedingsvoorstellen te doen, maar ik wil wel even aangeven dat dit geen misselijke bedragen zijn. De voorgestelde ‘verkenner’ - een alleskunner als we het profiel bekijken - is met 10.000 euro dan ook een koopje, dus daar hoor je ons niet over.

Er is van de oorspronkelijke 350.000 euro al wel 250.000 euro uitgegeven aan onderzoek en er ligt nog steeds geen voorkeursvariant voor. Het college heeft kennelijk, net zoals bij de begroting en de kadernota, geen mening. Ze maken zelf geen keuze en investeren in het proces: vorm boven inhoud. Dan zal de economische realiteit hen inhalen, zoals het CDA vorige week terecht stelde. Hoe gaat weer meer onderzoek dat oplossen?

Als - zoals in dit voorstel staat - geen van de externe partners het achterste van hun tong laat zien, is het dan niet waarschijnlijk dat zij niet staan te springen om dit project? Hoe vervelend dat ook is, want de SP wil ook graag een oplossing voor de Guisweg, dat is dan wel een realiteit. Wat kan dit voorstel daar aan veranderen? Zijn we niet aan een dood paard aan het trekken?

En het lijkt of onze vrees dat de herstructurering van Poelenburg het kind van de rekening wordt, waarheid wordt. Terwijl de bewoners van Poelenburg, of ze nu Ali of Henk heten, al jaren wachten op uitvoering van mooie plannen, probeert het college de vaart erin te houden met de A8-A9 en de spoorse doorsnijding. En deze projecten moeten betaald worden uit hetzelfde, te lege potje, zoals bij de stemming over het investeringsfonds werd bepaald. De SP was dan ook geen voorstander om Poelenburg afhankelijk te maken van de A8-A9 en de doorsnijding. We zouden liever zien dat het college dezelfde voortvarendheid toonde bij het realiseren van de plannen in Poelenburg. Maar ja, dan gaat het maar over bewoners, en niet over grote bedrijven met dure advocaten en grote schadeclaims.