Zaanstreek

Tot vandaag was ik gebonden aan geheimhouding, waar ik grote moeite mee had en wat ik zag als een ondermijning van mijn rol als democratisch gekozen volksvertegenwoordiger. De SP heeft zich altijd uitgesproken tegen de exorbitante beloningen voor bestuurders in de (semi)publieke sector. Dus lag ik weken terug op de geheime Zaanse vergadering dwars, omdat ook een directeur van HVC meer dan genoeg zou moeten hebben aan een ministerssalaris. Sinds vandaag zijn de notulen van die vergadering openbaar, dus kan ik hier letterijk mijn betoog publiceren. Oordeel zelf!

Uit de officiële notulen:

Ten eerste wil ik toch nog even vastgelegd hebben dat ik hele grote moeite heb met de geheimhouding omdat – dat heeft de heer Pietersma terecht aangegeven – ik gewoon vind dat dit iets is wat mij moeten kunnen verantwoorden aan onze burgers. Daar hebben we inderdaad een motie over aangenomen en het wordt breed gedragen. Ik vind het gewoon echt vervelend, ik heb ook net al geschetst met regionale samenwerking met mijn collega’s: dit beperkt mij in mijn democratische vrijheden. Zo voel ik dat echt. Dat wil ik wel even gezegd hebben.

Ten tweede zit ik nog even te denken: onderhandelings-technisch, voordat ik tot het belangrijkste punt kom, zit ik te denken of het überhaupt slim is zoals het spel nu wordt gespeeld. Er wordt al geschetst van okay, we vragen mandaat om tot maximaal 20% boven die WNT-norm te gaan. Dan denk ik: de kandidaat in kwestie is ook niet gek. Die draait al een tijd lang mee en weet ook wel wat er in de markt te koop is. Die zal zich misschien bewust zijn van die grens, ook al is die niet openlijk gecommuniceerd. Maar ik bedoel: dit zal ook wel een beetje marktconform zijn en wat er in andere vergelijkbare gevalletjes gebeurt. Kortom: zal hij niet die grens opzoeken en wat doe je als hij nou net iets meer vraagt dan 20% maar 25% erboven. Is dat echt een harde grens? Hoeveel verdient hij nu exact? Hoeveel lucht zit er eigenlijk tussen wat hij nu heeft en die 20%? Ik vraag me dus af of we eigenlijk niet al inbouwen dat er al precies die 20% boven de WNT al wordt gevraagd in het traject dat we nu gaan krijgen. Ik ben bang dat we het niet slim spelen. Maar dat is niet de hoofdzaak.

De hoofdzaak is toch in lijn van de heer Pauw. Die WNT-norm is volgens mij al behoorlijk riant en is al jaren een hot item. We hebben daar een motie over aangenomen. Andere gemeenten ook. Het kan voor de ambtenaren-in-kwestie (zo noem ik ze maar even voor het gemak) geen verrassing zijn dat dit moment zou komen. Ook niet voor de doorgroeiende directeur.

En ik snap dat het pijnlijk is als jij een promotie maakt in welke werkplek dan ook dat je misschien wel minder gaat verdienen dan je eerst verdiende, dat is al heel erg vervelend, en misschien ook minder dan collega’s waaraan jij leiding moet gaan geven, dat voelt allemaal vreemd. Maar geloof me, ik weet uit ervaring: in het bedrijfsleven gebeurt dat. Ik heb in distributiecentrum, sorry, het is een rare vergelijking maar daar gebeurt het ook en dat wekte ook scheve gezichten, maar daar had je gewoon voormannen die minder verdienden dan de orderpickers en dat gebeurt en dat functioneerde eigenlijk ook gewoon.

Daar doe je wettelijk niks aan en daar doe je moreel niks aan maar dat gebeurt. Nogmaals, het mag voor die directeur in kwestie absoluut geen factor zijn als hij zou komen. Ik denk dat we nu het moment hebben, ook andere gemeenteraden hebben zo besloten en wij hebben zelf zo besloten.

We moeten nu aangegeven: het is nu tijd om die WNT- norm te gaan toepassen. En ja, we hebben formeel geen leverage, we hebben er formeel niks over te zeggen, maar als in dat stuk ‘bestuurders’ wordt genoemd, als we dat loongebouw in ogenschouw nemen hoe dat nu al is en de doorgroeimogelijkheden, dan kun je al voorspellen hoe het er dus bij de volgende inderdaad uit gaat zien. Je ziet al dat er in meerdere stukken aan wordt gerefereerd van ‘Ja, we zijn eigenlijk qua hoe we functioneren meer een marktpartij dan een overheidspartij’. Dan denk ik: neen, jullie willen je gewoon niet neerleggen bij die WNT-norm. Dat druipt er aan alle kanten vanaf. Dan is het aan ons.

Wij betalen, wij beslissen om op zijn minst als Zaanstad dat signaal af te geven: ‘Nu is het genoeg’. En ik denk dat dit het moment is. En ik weet dat we het misschien niet gaan redden met ons percentage stemmen. Het is uiteindelijk een moreel appèl maar het moet gezegd. We kunnen dit niet meer verdedigen en je maakt mij niet wijs dat die directeur a. er een nacht slechter van slaapt dat hij niet meer maar zelfs iets minder gaat verdienen dan hij nu verdient, want dat is nog steeds een hele hoop en dat hij verrast is door wat er nu gebeurt. En ik denk eerlijk gezegd ook dat als zo’n directeur, want in die termen denken we toch heel vaak als we het hebben over mensen die een tegenprestatie moeten doen of een leer-werktraject volgen of gewoon in andere banen kansen krijgen, dan zeggen we: ‘Dat je dit werk mag doen, is een uitdaging. Je kunt jezelf ontwikkelen, het staat goed op je CV, je krijgt kansen om iets nieuws te leren’. Dat geldt ook voor deze man.

Als je al € 175.000 of daaromtrent verdient, dan maak je mij niet wijs dat hij gelukkiger wordt van € 5.000, € 10.000 of € 15.000 meer. Dan wordt hij gelukkiger van het leiden van dit geweldige bedrijf. Als hij dat niet wil, dan vraag ik me af of hij de geschikte kandidaat is. En dat durf ik te zeggen bij dat soort bedragen. Want het houdt een keer op.

Dit is het moment hoor. Als we het nu niet doen, dan kunnen we dat zeggen: ‘Dit is de laatste keer, alleen in dit individuele geval’. Nou, geloof me, als hij opstapt over een jaar zitten we die discussie weer te voeren en weer geheimhouding, dan is die motie voor niks geweest. Dus dit is het moment. Dat is alles wat ik kan zeggen.