Zaanstreek

Het dossier “De Toermalijn” verdient geen schoonheidsprijs. En daarmee zeg ik het heel diplomatiek. Eigenlijk moet ik zeggen dat me de ogen uit de kop schaam hoe hier 2,6 miljoen aan gemeenschapsgeld in de Zaan is gegooid. Met een gemak en gebrek aan urgentie en nederigheid, terwijl we het hier over een vergelijkbaar bedrag hebben als het dreigende Zaanse tekort voor BaanStede waardoor honderden mensen in hun werkzekerheid en werkplezier worden bedreigd. Dit om het even in perspectief te zetten. Er zijn elders wethouders voor kleinere bedragen opgestapt.

Bijdrage door fractievoorzitter Patrick Zoomermeijer in de raadsvergadering van 11 februari 2016

Vragen spoken bij de SP en veel andere partijen door het hoofd. Waarom tonnen voor een kleine biljartvereniging? Waarom was het Noordeinde niet eerder in zicht als geschikte locatie? Waarom kon voor de nieuwe locatie wèl een uitgebreide inspraakronde worden opgezet? Een inspraak die verre van perfect was, maar beter dan die voor de oorspronkelijke locatie. Waarom zolang doorgegaan op deze heilloze weg en daarmee 2,6 miljoen weggegooid zonder dat we er nu nog meer één voor de uiteindelijke school voor gelegd hebben zien worden? Waarom het gedoe met de asbest? Waarom de miscommunicatie eerder met de omwonenden? Waarom het juridisch broddelwerk waardoor de gemeente terg werd gefloten? Wat een beerput...

Pas na enorm aandringen en onder grote druk vanuit de oppositie trok de wethouder de stekker uit het gedoemde project van de Toermalijn op de Marktstraat. Nooit gaf hij de raad echt het idee te begrijpen dat hij feitelijk heeft geblunderd op dit dossier. En belangrijker: wij krijgen ook nu nog geen enkele garantie, laat staan zelfs maar het gevoel, dat er is geleerd van fouten. Dat het niet meer zo’n zooitje zal worden.

Wat dat betreft begint dit college, en het vorige, met deels dezelfde wethouders, een college van brekebenen te worden. De Toermalijn, de transitie van BaanStede, de Den Uylbrug... De soms pijnlijk niet-empathische opmerkingen van collegeleden, het bagatelliseren of onterecht op de borst kloppen.

Maar laten we naar de toekomst kijken. Voor en mooi nieuw en duurzaam gebouw op een goede plek voor de schoolkinderen van De Toermalijn. Laten we het deze keer eens zorgvuldig doen. Laten we ons deze keer als raad eens tijdig en goed informeren over risico’s en kinken in de kabels. Geen haast, want dat heeft ons mede in de huidige situatie gebracht. Gewoon ons huiswerk eens goed doen, op basis van te herwinnen want verloren vertrouwen.

Dus: nu hiervoor geen motie van wantrouwen misschien, maar constructieve voorstellen om de nieuwbouw van De Toermalijn geen valse maar juist een geweldige start te geven. Daarvoor dienen wij samen met GroenLinks en anderen 4 moties in. Namelijk motie 17 voor een duurzaam schoolgebouw. Motie 19 om de raad ook bij het ontwikkelen van andere locaties nauw te betrekken. Motie 16 om goed geïnformeerd te blijven worden over mogelijke obstakels bij de nieuwe locatie aan het Noordeinde. Motie 18 voor een mediationtraject met een neutrale mediator met de ontevreden bewoners bij de locatie aan de Marktstraat. Het overnemen of aannemen van deze moties zou ons geschonden vertrouwen in dit dossier enigszins kunnen repareren. Zonder dat hebben we er geen vertrouwen in dat alles nu wel goed gaat, terwijl wij als raad, de schoolkinderen van De Toermalijn en de buurtbewoners dat wel verdienen.