'De SP was misschien niet de sluwste, maar wel de eerlijkste'
'De SP was misschien niet de sluwste, maar wel de eerlijkste'
De SP koos voor een harde lijn in de verkiezingscampagne. Misschien was het niet de beste manier om zetels te winnen. Maar niemand die op de SP stemde, hoeft te twijfelen over wat die stem waard was.
Opinie-artikel op www.opiniestukken.nl
Aan het begin van de afgelopen verkiezingscampagne trok Emile Roemer een duidelijke streep in het zand: stem je voor de SP, dan stem je tegen de VVD! Vanuit een ideologisch perspectief vrij logisch natuurlijk. De idealen van het liberalisme en het socialisme zijn nu eenmaal moeilijk verenigbaar.
Evengoed werd hij er met argusogen om bekeken. Vooral toen hij druk begon te zetten op zijn 'strijdmakkers' links van het midden, Asscher en Klaver. Pleitend voor een links blok tegen wat vanuit een socialistisch oogpunt gezien wordt als de liberale kaalslag en graaicultuur, eiste hij dat de PvdA en GroenLinks kleur bekende door ze te vragen publiekelijk afstand te nemen van de mogelijkheid om met de VVD een coalitie te smeden.
Het had geen succes; zowel Klaver als Asscher vond het principieel verkeerd om andere partijen uit te sluiten. Ja, de PVV dan wel, maar ja, dat is de PVV. De vraag die zich aandient is natuurlijk in welke mate je kunt vertrouwen op politici die dermate inconsistent zijn in hun 'principes'. Men zou kunnen argumenteren dat zulke selectieve uitsluiting neigt naar dat lelijke woord 'populisme'.
De SP week hoe dan ook geen millimeter van de gekozen koers af, en zette de aanval op Rutte en de VVD door. Toen was het 15 maart, en de uitslagen kwamen binnen. Eén zetel verlies voor de SP. Geen vreselijke uitslag, maar niet waarop was gehoopt en niet genoeg om de vuist te maken die de SP wilde, vooral niet in het licht van de desastreuze resultaten van de PvdA.
En toen kwam het napraten. De analisten en verslaggevers waren vrij uniform over wat het succes van de SP beperkt had. Roemer had geen partijen moeten uitsluiten (behalve de PVV natuurlijk), hij had meer open moeten staan voor de mogelijkheden, flexibeler en buigzamer moeten zijn. Maar had hij dat echt?
Misschien had de SP wel wat zeteltjes gewonnen als ze maar naar de wijze dames en heren van de media hadden geluisterd. Maar wat was het waard geweest? Alle mensen die nu op de SP hebben gestemd weten precies wat hun stem waard is en waar deze voor staat. Kunnen de mensen die GroenLinks hebben gestemd hetzelfde zeggen? Persoonlijk hoop ik oprecht van wel. Maar ik sluit de mogelijkheid niet uit dat Klaver zich uiteindelijk laat verleiden tot het vormen van een coalitie die met de VVD, het CDA en D66 toch vooral liberaal-conservatief moet worden genoemd. En dat hij daar over 4 jaar een PvdA-stijl pak slaag voor krijgt..
SP-stemmers hoeven er niet voor te vrezen dat zoiets met hun partij gebeurt. Want de SP is een partij van onbuigzame idealen. De SP gelooft niet in Pechtoldiaanse heiligverklaringen van het compromis. Want compromissen zijn een mooi iets, maar ze zijn niet zaligmakend. Soms is het oké om samenwerking met een ander uit te sluiten, als die samenwerking een verloochening zou betekenen van waar je voor staat. Soms is het oké om te zeggen “tot hier en niet verder”. Is dat het slimme, politiek sluwe ding om te doen dat je meer stemmen op levert? Waarschijnlijk niet. Maar dat de mensen die op je stemmen weten wat hun stem waard is, is ook iets waard.