SP: geen particapitieplaatsen maar echt werk!
SP: geen particapitieplaatsen maar echt werk!
De SP gelooft dat iedereen kansen verdiend en dat iedereen gegeven die kansen hun eigen waardigheid wil en mag behouden, waaronder het recht om hun leven zelf vorm te geven en binnen hun mogelijkheden in hun eigen levensonderhoud te voorzien. Niemand, echt niemand vind het prettig om afhankelijk te zijn van uitkeringen of giften.
Bijdrage van fractievoorzitter Patrick Zoomermeijer over Verordeningen re-integratie en loonkostensubsidie op de raadsvergadering van 22 januari 2015, mede op basis van wat raadslid Nora Swagerman namens de SP eerder betoogde
Soms lukt het echter niet om in je eigen levensonderhoud te voorzien en het is goed dat wij, als gemeente, proberen de mensen die dat niet lukt te ondersteunen.
Jongerenvouchers, begeleidingsvouchers, scholingvouchers, werkervaringsplaatsen, noem maar op: de tijd zal leren of dit helpt om mensen die kansen te geven, en dus hun waardigheid. Niet geschoten is altijd mis, dus daarom steunt de SP de subsidieregelingen die vanavond voorliggen en de verordening Loonkostensubsidie. Niet omdat we er wonderen van verwachten, of dat het zulke doordachte plannen zijn. Maar omdat niets doen geen optie is.
We twijfelen nog steeds of de stimuleringssubsidies niet tot verdringing van werk leiden, en dus geen nieuwe banen oplevert. En net als met de wachtlijsten voor sociale huurwoningen: zijn we hier niet bezig de schaarste te verdelen, de schaarste aan werk, in plaats van nieuw werk te creëren? En over nieuw werk gesproken: het college haalt in dit raadsbesluit motie 109 van vorig jaar aan waarin de raad het college opdroeg om met een plan van aanpak te komen voor de in hun collegeprogramma beloofde 5000 banen. Maar om nu te zeggen dat deze subsidies en verordeningen een deuk in een pakje boter zullen slaan, dat er hiermee veel banen bijkomen? Nee.
Maar veel kwaad doen ze ook niet, dus zullen we ze op eentje na toch steunen. Omdat het college heeft beloofd terug te komen over BaanStede, zal ik nu niet ingaan op de sociale werkvoorziening. Wel heeft de SP het college gevraagd er zich er hard voor te maken dat er spoedig weer een cao komt voor de mensen in de sociale werkvoorziening.
Om de kansen voor mensen die nu buiten de boot vallen verder te vergroten, dienen wij de moties 2 over ‘Nazorg na plaatsing’ en 3 ‘Overgang van school naar werk’ mede in.
Waar we wel grote moeite mee hebben, is over de groep die wel zou willen werken maar die het gewoon niet lukt een baan te vinden.
Denk bijvoorbeeld aan 55plussers. Om de een of andere reden verliezen zij hun baan, ze solliciteren zich te pletter, maar helaas! Na hun WW komen ze dan in de bijstand en dan? Dan gaan volgens de Re-integratieverordening Participatiewet, zogenaamde participatieplekken voor hun bedenken?
Let wel: je bent onvrijwillig werkloos, je hebt er alles aan gedaan om werk te vinden en je eindigt op een onbeloonde 'additionele werkplek'. Dat heeft niets meer met waardigheid of kansen te maken, het is mensonterend.
In de Re-integratieverordening van dit college staat:
Artikel 8. Participatieplaats
1. Het college kan een persoon van 27 jaar of ouder met recht op algemene bijstand overeenkomstig artikel 10a van de wet onbeloonde additionele werkzaamheden laten verrichten.
Een participatieplaats is gewoon een mooi woord voor werken met behoud van uitkering. Voor niks werken. Vast niet toevallig spreekt het college over 'arbeidsinschakeling'. Dat klinkt heel fout, want het is ook fout!
De FNV voert hier strijd tegen, zij willen net als wij echte banen, echt loon, behoud van koopkracht en waardigheid. De gemeente Amsterdam heeft dankzij de SP in het college de participatieplaats geschrapt. De Socialistische Partij wil dat mensen loon krijgen naar werk. Want gratis werk ontaard makkelijk in uitbuiting, daarom kunnen we niet instemmen met de Re-integratieverordening.
In Amsterdam doen ze het dankzij de SP heel anders
Van de site van de gemeente Amsterdam:
De Perspectiefbaan is tijdelijk. Amsterdammers kunnen maximaal twee jaar van een Perspectiefbaan gebruik maken, inclusief de leerstage van een half jaar ter voorbereiding en met een maximum van één jaar bij dezelfde werkgever. Doelstelling is dat ze daarna zoveel mogelijk uitstromen naar betaald werk zonder subsidie, bij voorkeur bij de werkgever waar ze de Perspectiefbaan hadden.
Let op: dit dus zonder dwang, het is aanbod, geen verplichting!
Uit collegeakkoord Amsterdam:
We stoppen met onbetaald werk en bieden werk dat zowel van meerwaarde is voor degene die het verricht als voor Amsterdam als geheel. Dat kan voor de gemeente zijn, maar bijvoorbeeld ook voor scholen, sportverenigingen of culturele instellingen;
in een tijdelijke perspectiefbaan tegen minimaal het minimumloon voor maximaal 2 jaar. Deze maximale termijn geldt niet voor mensen die zonder permanente hulp en/of extra maatregelen geen kans hebben op regulier werk. (…)
Het beleid wordt erop gericht dat deze fase tijdelijk is en heeft als doel dat mensen doorgroeien naar betaald werk. Verdringing van reguliere arbeid is hierbij niet
toegestaan.
Uit het voorstel voor de Pilot Perspectiefbanen Amsterdam in het kader van reïntegratie:
De belangrijkste vragen voor de pilot zijn:
1. Leidt de Perspectiefbaan in de voorgestelde vorm tot voldoende betrokkenheid van werkgevers?
2. Leidt de leerstage in de voorgestelde vorm tot voldoende doorstroom naar een reguliere ongesubsidieerde baan of een perspectiefbaan?
3. Leidt de Perspectiefbaan in de voorgestelde vorm tot voldoende uitstroom naar regulier werk?
4. Is de Perspectiefbaan in de voorgestelde vorm van de juiste lengte om deelnemers zich te laten ontwikkelen tot volwaardige kandidaat op de arbeidsmarkt?
5. In hoeverre leidt de Perspectiefbaan tot besparing op de uitkeringslasten?
Meer lezen?
- Zie ook:
- Sociaal
- Fractienieuws