Zaanstreek

Natuurlijk is het mooi dat het college streeft naar duizenden banen. Daar kunnen we als socialisten niet op tegen zijn en dat zijn we dan ook niet. Tegelijkertijd zouden wij als SP in een links college niet zo lichtzinnig zo'n belofte hebben gedaan. Als je dan, zoals dit college deed in haar collegeprogramma, 5.000 banen beloofd, waarvan 3.000 nog voor het einde van deze collegeperiode, dan mag je wel een heel goed plan hebben om dat te realiseren. Dat had dit college niet, en daar heeft de oppositie vorig jaar samen met de PvdA en het CDA op aan moeten dringen, via motie 109.

Bijdrage van fractievoorzitter Patrick Zoomermeijer in de raadsvergadering van 24 september 2015

En vandaag is dat plan van aanpak er nog steeds niet. Daarmee heeft het college een raadsbesluit niet uitgevoerd.

Het eerste wat er moet gebeuren, is dat er alsnog een plan van aanpak komt, en snel een beetje. Anders heeft dit college mooie beloftes gedaan maar feitelijk anderhalf jaar zitten slapen. De SP, ROSA en GroenLinks hebben vandaag motie 84 ingediend om het college wat peper in hun achterste te stoppen en alsnog met een plan van aanpak te komen.

Want zonder plan van aanpak kunnen we de belofte van dit college voor de duizenden banen niet serieus nemen. Bij het Zaans Beraad vorige week gaf de wethouder mij zelfs even de indruk dat hij er zelf niet meer in geloofde.

Laat ik even schetsen in welke situatie we nu zitten: het huidige kabinet beloofde vorig jaar nog 100.000 banen, die met het sneuvelen van het belastingplan weer verdwenen. Twee jaar terug werden er in het Herfstakkoord 50.000 banen beloofd, volgens het CPB werden dat er uiteindelijk welgeteld nul. En vorige week stond in het NRC dat met de lichte voorspelde economische groei de werkloosheid onverminderd hoog blijft en de onzekerheid op de arbeidsmarkt en kleine part-timebanen een ongekende vlucht nemen.

Dan moet dit college, dat haar beleid volledig afstemt op het Haagse beleid, wel met een ijzersterk plan van aanpak komen en bereid zijn stevig te extra te investeren om haar belofte waar te maken. En dat is er dus nog steeds niet. Daarom vragen wij het nog een keer: kom met een plan van aanpak.

Een plan van aanpak dat haalbare en meetbare doelen stelt per sector of ‘ambitie’, aangeeft wat dat kost, hoe we die banen realiseren en hoe we rekening houden met de duurzaamheid, de effecten van innovatie en robotisering en wat we doen voor jongeren en ouderen op de arbeidsmarkt.

De motie van de coalitiepartijen, die ongetwijfeld is ingediend omdat ook zij de plannen van het college te mager vinden, vraagt helaas niet om een plan van aanpak. Maar wil eerst weer verder praten en congresseren, iets waar het college anderhalf jaar de tijd voor heeft gehad. De tijd van praten is voorbij, als het college zelf in haar belofte voor duizenden banen gelooft, dan komt ze voor het einde van dit jaar met een serieus plan van aanpak. Geen woorden maar daden, of eigenlijk geen woorden maar banen!

Meer lezen?

• 'Waar blijven de banen?'