Zaanstreek

Het zijn interessante en roerige tijden voor stedelijke ontwikkeling. We maken deel uit van de MRA, met miljoenen inwoners, we zijn ook afhankelijk van ontwikkelingen bij buurgemeenten, met name van grote buurman Amsterdam. Bestemmingsplannen heten voortaan omgevingsplannen, want de omgevingswet komt eraan. Veel is nog onduidelijk. We zijn echter wel verantwoordelijk voor onze eigen woningbouwopgave en daarmee moeten we alles op alles zetten om de situatie te verbeteren, vooral voor mensen met lagere inkomens, en met name voor starters die bijna allemaal met een laag inkomen beginnen.

Bijdrage van raadslid Evert Hartog in het Zaans Beraad over de begroting op 3 november 2016

Een ding is duidelijk: Er is op korte en middellange termijn behoefte aan meer woningen, de gemiddelde inschrijvingstermijn voor sociale huurwoningen stijgt en is nu ruim 9 jaar in Zaanstad. Daar zit ook het grootste probleem: Betaalbare (huur)woningen. Onze aandacht zal zich vooral moeten richten op de positie van starters op de woningmarkt met een beperkt budget. Weinigen willen gedwongen zijn tot hun 30ste bij de ouders te moeten blijven wonen. De problemen worden zichtbaar als leegstaande kantoren en woningen worden gekraakt. Deze krakers hebben onze steun, het zijn signalen die wij serieus moeten nemen. De problemen zijn ook merkbaar doordat veel jongeren in kleine kamertjes blijven wonen, vaak in onderhuur en daar financieel worden uitgebuit. Dat moeten we niet willen. Het college weigert tot op heden zich vast te leggen op duidelijke afspraken om het gebrek aan betaalbare woningen op te lossen, dat is zeer teleurstellend, sterker nog, het is onverantwoordelijk.

Als we naar de begroting kijken zien we dat dit college voor de begroting van 2017 uitgaat van een gemiddelde inschrijfduur van 9 jaar. Geen verbetering dus. Het aantal nieuw gebouwde woningen blijft onder de streefwaarde van 1.000 per jaar. Van deze woningen is het grootste deel vrije sector woningen. Van een ambitie om voldoende betaalbare woningen te bouwen, sociale huur en betaalbare koop, tot ongeveer 160.000 euro, zien wij niets terug. De gemiddelde inschrijfduur zal voorlopig lang blijven en met dit beleid niet korter worden.

Ook zien wij dat er naar wordt gestreefd het aantal verhuringen tot de aftoppingsgrens te verlagen van 84% nu tot 61 % in de komende jaren. Er gaan dus meer mensen in de duurdere sociale huurwoningen wonen, met minder huurtoeslag (was 16% wordt 39 %) Mensen met de laagste inkomens krijgen daardoor minder keus en moeten waarschijnlijk nog langer gaan wachten op een huurwoning. Bovendien gaat de woonquote, die vaak al veel te hoog is, nog verder omhoog. Al met al alarmerende gegevens. Waarom kiest het college hiervoor? Waarom zijn de ambities niet groter? De SP ziet met dit beleid nog geen verbetering, er gloort nog geen licht aan de horizon. Dat is erg.

Wij hebben voorgesteld een criterium aan het transitiefonds toe te voegen zodat het fonds beter gebruikt wordt voor betaalbare woningen. Daar blijven we op hameren. Geen subsidie voor dure woningen, voor mensen die het best zelf kunnen betalen, maar meer subsidie voor betaalbare woningen.

Wij vinden de ambities van dit college om iets te doen aan de veel te langen inschrijfduur voor sociale huurwoningen bedroevend laag. Het is vijf voor twaalf, voor velen al vijf over twaalf. College, doe iets!

Meer lezen?

• Algemene beschouwing SP over deze begroting