Poelenburg: ziet college eindelijk het licht?
Poelenburg: ziet college eindelijk het licht?
Bijdrage van fractievoorzitter Patrick Zoomermeijer in het Zaans Beraad op 17 november 2016
Wat ons als SP wel verbaasd, is hoe dit zo ver heeft kunnen komen. Wethouder Olthof gaf eerder in debat met SP-collega Van Braam aan dat hij als geboren en getogen Zaankanter heus wel wist wat er speelt in Poelenburg. Maar hij ondernam eerder geen actie, daar moest de raad hem middels de motie ‘Positief Poelenburg’ toe dwingen. Al jaren word en werd er geklaagd over overlast door bepaalde jongeren en al jaren kregen bewoners te horen dat het wel meeviel. De SP drong al jaren aan op meer jongerenwerk, meer straathoekwerk en een jongerencentrum in de wijk, maar we waren een roepende in de woestijn. Toen de lange arm van Erdogan zich lang voor de recente coup in Turkije zich al deed gelden in Poelenburg, bleven de wijkwethouder en burgemeester stil en waren ze onzichtbaar in de wijk. De SP daarentegen, voerde daar, samen met democratische en op onze samenleving gerichte Turkse Nederlanders, actie tegen.
En pas met de begroting, vorige week nog: samen met andere partijen kwam de SP met een voorstel om weer te investeren in jongerenwerk. Het college was tegen. De SP kwam, zoals elk jaar, met concrete voorstellen tegen armoede, die welig tiert in Poelenburg en Peldersveld, blijkt ook weer uit dit plan van aanpak. Het college was tegen. En nu ligt dit plan van aanpak er, waarin letterlijk staat, en ik citeer:
De voorzichtige eerste conclusie is dat de druk van de dagelijkse case-load van individuele hulpverlening bij het Sociale Wijkteam zo groot is dat het wijkteam onvoldoende toekomt aan het werk op straat. Het jongerenwerk, maar ook het ondersteunen en stimuleren van beginnende bewonersinitiatieven en –netwerken krijgt niet de aandacht die het nodig heeft. Daarnaast ervaren Sociaal Wijkteam en Jeugdteam dat de zelfredzaamheid van inwoners in deze wijk (en waarschijnlijk ook in andere vergelijkbare zwakke wijken) beperkter is dan in andere delen van de stad. Juist in een wijk met veel kwetsbare mensen is dit opbouw- en jongerenwerk dus extra belangrijk. En juist in deze wijken is daar geen of onvoldoende tijd voor.
Als dát geen pleidooi voor jongerenwerk is, weet ik het niet meer. Maar niettemin was het college vorige week nog, toen toch al in detail op de hoogte met dit plan en deze door mij geciteerde conclusie, tégen ons voorstel.
Ja, je kunt ons ervan beschuldigen oude koeien uit de sloot te halen of zuur te zijn, maar wij en de inwoners van Poelenburg waarmee wij al jaren in gesprek zijn, zagen dit altijd al heel scherp. Wat is er in hemelsnaam aan de hand dat het college kennelijk nu pas na een door de raad afgedwongen opzet voor een plan van aanpak de conclusie trekt, die wij al jaren trekken? In wat voor wereld leeft dit college? Het is werkelijk schandalig dat nu pas het boetekleed wordt aangetrokken, nu pas de ogen open gaan. Waar was MAAK.Zaanstad in Poelenburg, waar was het gesprek eerder met de bewoners?
Maar goed, ik begon met te zeggen dat er ook iets positiefs is voortgekomen uit de negatieve manier waarop Poelenburg in het nieuws kwam. Het is positief dat er nu een actieplan ligt. Positief dat het college onze zorgen deelt. Het is positief dat de wijk is ik nagegaan, zelfs bij honderden mensen langs de deuren is gegaan (waar ook SP-leden aan meededen). Ook geweldig werk van de betrokken ambtenaren en professionals die dit in slechts een ruim een maand hebben opgezet.
Inhoudelijk zitten we na het lezen van dit plan van aanpak wel met wat vragen.
Want wat betreft het streven naar diversiteit vragen wij ons, net als de heer Welgemoed van de Klankbordgroep eerder vanavond, af of nieuwe dure woningen bouwen ten oosten van de weg Poelenburg wel diversiteit zal brengen. Wij zouden in plaats daarvan eerder inzetten op verbetering van de kwaliteit van de bestaande woningen en voorzieningen, zoals winkels en - ook eerder vanavond genoemd door een inspreker - ontmoetingsplaatsen. En de sociale woningvoorraad over heel Zaanstad op peil houden, juist ook in nieuwbouwprojecten, zodat daar dan ook mensen met lagere inkomens kunnen wonen, in plaats van een tweedeling te laten ontstaan of te vergroten tussen delen van Zaanstad.
Wat betreft de bestrijding van criminaliteit, een doorn in het oog van álle inwoners van Poelenburg, missen we aandacht voor de sociaal-economische voedingsbodem voor crimineel gedrag en wordt weinig gezegd over wat 'structureel investeren in de werkers in de frontlijn' in moet houden. Want als daarmee wordt bedoeld wat vroeger opbouwwerk werd genoemd, dan willen we daar graag meer over horen!
Overigens wordt er in het stuk naar twee methodes verwezen die wel wat problematisch zijn. Zo is de zogenaamde 'co-creatie' een werkwijze voortgekomen uit de marketing waarbij de producent, in dit geval de gemeente, leidend is, en de bewoner 'consument'. Dat is geen insteek die betrokken en mondige burgers mobiliseert, lijkt ons.
Ten tweede wordt meermaals verwezen naar de positieve resultaten van het zogenaamde "Nationaal Programma Rotterdam Zuid". Maar deze zomer bleek uit een rapport van de Rotterdamse rekenkamer dat de resultaten daarvan achterblijven bij de voornemens, of domweg onbekend zijn.
Het is volgens de SP belangrijk om het probleem van tweedeling integraal over heel Zaanstad aan te pakken. Door vluchtelingen, mensen met lage inkomens en mensen van verschillende achtergronden de kans te geven om in heel Zaanstad te gaan wonen. Dus niet wegjagen uit Poelenburg, en ook niet zoals in het verleden juist concentreren in Poelenburg, maar welkom heten in álle Zaanse wijken. De leefomstandigheden en aantrekkelijkheid van Poelenburg op de langere termijn vergroten door woningverbetering, meer voorzieningen, winkels en ontmoetingsplekken. De kracht van de bewoners vergroten met opbouwwerk en jongerenwerk. Dat zou best kunnen met een paar miljoen uit het Transformatiefonds. Het geld is er!
En natuurlijk moet je er als stadsbestuur gewoon zijn als het er om spant: of er nu een raadslid bedreigt wordt, de spanningen in de gemeenschap oplopen of jongeren aangesproken moeten worden. En bewonersinspraak serieus nemen, dus organiseer meer bijeenkomsten waarop alle bewoners ruim van te voren worden uitgenodigd. En een paar keer per jaar langs de deuren vanaf nu!
Meer lezen?