Begroting: loze beloftes van Sinterklaas?
Begroting: loze beloftes van Sinterklaas?
Slotbeschouwing uitgesproken door fractievoorzitter Patrick Zoomermeijer bij de raadsvergadering over de begroting 2016-2019 op 12 november 2015
Maar we zien ook duidelijk loze beloftes. Zo claimt het college lagere of tenminste gelijkblijvende woonlasten, maar feitelijk worden alleen bepaalde gemeentelijke tarieven eenmalig bevroren. Leges gaan wel gewoon omhoog, de huren stijgen door, de totale bulk van de woonlasten zijn en blijven ondraaglijk hoog.
Over de claim dat het met het onderhoud van de openbare ruimte wel meevalt, kan ik kort zijn: er is, met name buiten Inverdan, een grote achterstand in het onderhoud. Ondanks de opbrengst van tientallen miljoenen bij de verkoop van de Nuon-aandelen die daarvoor gebruikt zou worden, is de situatie in veel wijken gewoon dramatisch.
Er was ook de belofte van een ‘Zaanstad gemaakt door de Zaankanters’: MAAK.Zaanstad. Op de weinig democratische manier waarop dat plan tot stand kwam en de geringe invloed die inwoners wordt gegeven hebben we al veel kritiek gehad. Maar als we nu zien dat ondanks alle grote woorden er nu al, nog maar een half jaar later, 3,4 miljoen uit het potje MAAK.Zaanstad wordt gehaald om gaten in de begroting te dichten. En dat er bijna 5 miljoen minder dan verwacht door het Rijk wordt uitgekeerd, wat mogelijk ook ten koste gaat van dat potje. Dan blijft er van de oorspronkelijke 12,2 miljoen voor MAAK.Zaanstad nog maar een paar miljoen over. Nee, dan horen wij liever een eerlijk verhaal in plaats van verkooppraatjes.
Eerlijk is het college wel in haar wens om Sinterklaas te spelen. Zo gaat het onderzoek en dus de plannenmakerij voor de volgens de meeste oppositiepartijen overbodige fietsenstalling van 1 miljoen gewoon door. En blijft het college inzetten op citymarketing in constructies die niet bewezen effectief zijn, en wil daar zelfs nog meer geld in stoppen.
En het ergste: het college gaat gewoon met door met al haar voorbereidingen voor een financieel debacle van formaat, het Cultuurcluster. Wij eisen een nadrukkelijk go/no go-moment op basis van concrete cijfers over wat dat allemaal gaat kosten. Enige duizenden Zaankanters hebben al voor die eis getekend. We hopen dat het college en de raad daar niet doof voor zijn.
Het college gaat 4 miljoen uittrekken voor de transformatie in het sociale domein, namelijk "processen eenvoudiger en goedkoper maken voor burgers en instellingen, investeren in netwerken van professionals en andere betrokkenen, etc". Volgens de SP kun je daar heel veel mensen aan echt werk helpen. Bijvoorbeeld in de thuiszorg, waar bij TSN een ramp staat te wachten die ook onze inwoners zal raken.
De SP heeft diverse voorstellen ingediend om zaken nog enigszins te repareren, al lijkt het onbegonnen werk. Daaronder ons voorstel om de toegankelijkheid voor voorzieningen voor mensen met een laag inkomen te verhogen tot 120% van de bijstandsnorm. Zo komen ook ‘werkende armen’, namelijk mensen met laagbetaald onzeker flexwerk of parttime-banen in aanmerking, een groep die steeds verder groeit. In sommige steden is die grens al opgetrokken naar 130%.
Wat ons verder nog steekt is dat in de afgelopen weken, de wethouders ons tijdens de debatten over concrete onderwerpen, ons informatie onthielden. Dat moesten we dan later lezen, terwijl het in het debat veel had uitgemaakt. Zoals bij het parkeeronderzoek voor de Herman Gorterschool, de uittreding uit de Gemeenschappelijke Regeling voor BaanStede of het spreken met projectontwikkelaars over de Figaro-locatie. Formeel niet fout, maar niet netjes.
En dan de waslijst aan nog te ontwikkelen plannen die de in de begroting genoemde streefdoelen moeten realiseren. Zelden komen we zo aan de kern van enig debat, omdat we besluiten óf in kleine stukjes krijgen zonder totaaloverzicht, óf worden afgescheept met het excuus dat het later nog terugkomt. En als het later terugkomt wordt er vast weer door deze of gene gezegd dat we dat bij de begroting hadden moeten aankaarten... Neem dan de streefdoelen waarvoor nog geen uitzicht op een plan van aanpak is niet al op in de begroting. Wij vinden dit als een ondergraving van onze kaderstellende en controlerende functie als raad.
Dan nog wat pareltjes in deze begroting: voor een project over eenzaamheid een accountantskantoor inhuren, namelijk Deloitte. Ik ken dat bedrijf als voormalig ondernemingsraadlid, toen de directie van de multinational waarvoor ik toen werkte de ondernemingsraad de duimschroeven aan wilde draaien en ik, bijgestaan door een advocaat, door ingevlogen mensen van Deloitte aan een kruisverhoor werd blootgesteld. Ik had ze toen niet ingeschat op het soort mensen die eenzame mensen zouden kunnen helpoen.
En voor de exploitatie van kermissen een bureau inhuren dat het aantoonbaar minder goed doet dan toen de gemeente er nog zelf voor verantwoordelijk was. Hoe verzin je het.
Tot slot de “inhuur derden”. Dat staat nu op een percentage van maar liefst 13,7%. Ruim boven de door de Tweede Kamer aangenomen ‘Roemernnorm’ van 10% bij de Rijksoverheid. Het hoge percentage komt mede door het hoge ziekteverzuim. Veel onduidelijkheid blijkt er te bestaan onder het personeel over haar taken en prioriteiten. Medewerkerstevredenheid, zo hoorden we al een tijd terug, is niet al te best. Hoge werkdruk, teveel openstaande vacatures, ontevredenheid over het management. Er is iets mis in het personeelsbeleid. Hoe moeten daar mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt of met een beperking zich daar prettig voelen?
Waar we twijfelen over deze arbeidsomstandigheden, hopen we dat deze sfeer van ‘recht van de sterkste’ zich niet meester maakt van het college onze nog solidaire stad zal besmetten. Daar zullen wij ons als SP tegen verzetten, binnen en buiten de raad. Voor strijd, solidariteit en socialisme!
Meer lezen?