We leven in een omgekeerde verzorgingsstaat: juist de vuilnismannen, de verplegers, onze leraren, het winkelpersoneel en die meneer met zijn café aan de overkant zijn solidair met de mensen aan de top. Zij zijn de ‘sterke schouders’ die de zwaarste lasten dragen. En een steeds groter deel van de zogenaamd ‘succesvolle’ en ‘innovatieve’ mensen is rijk geworden op kosten, of zelfs ten koste, van anderen.
Lees verder