Zaanstreek

Zaanstad is een verzameling dorpen, buurtschappen en een stad, met elk hun eigen karakter, maar helaas met afnemende sociale en culturele voorzieningen en middenstand, vooral in Noord. Zaanstad is een plek waar trotse, zeurende, hardwerkende en betrokken mensen wonen. Zaanstad is de plek waar dingen worden gemaakt, waar de industrie en de arbeidersbeweging van Nederland mede zijn begonnen, waar verzet in het bloed zit. Zaanstad is een gemeente met relatief lage of gemiddelde inkomens en relatief veel sociale huurwoningen en goedkope koopwoningen, maar het zijn er door lokaal en landelijk beleid van de afgelopen jaren niet genoeg. Zaanstad is een plaats waar een sociaal vangnet gezien onze sociaal-economische achtergrond hard nodig is en de zorg in haar voegen kraakt. Lees verder

Het klinkt heel sympathiek. Je hebt een auto, of een huis, of een boot, die je niet altijd gebruikt en via internet deelt met mensen die dat niet hebben. Airbnb, SnappCar, steeds meer websites bieden een platform aan wat met een fraai woord ‘deeleconomie’ wordt genoemd.

Lees verder

Januari 2013 dient de PVV een motie in die het kabinet oproept om de associatie van Nederland met ‘belastingparadijs’ actief te bestrijden. Ed Groot van de PvdA stemt voor en verdedigt een week later zijn beslissing in Het Parool. Mei 2014 roept de Kamer minister Timmermans op het matje vanwege berichten dat de Nederlandse ambassade in Kiev avondjes organiseert om Oekraïense oligarchen te verleiden voortaan via Nederland hun belasting te ontwijken. De sociaal-democraat wuift de kritiek weg met een beroep op werkgelegenheid: ‘Ons land is voor veel investeerders aantrekkelijk. Ik wil die kans op werkgelegenheid in Nederland niet tenietdoen.’

Lees verder

Deze tijd heeft veel parallellen met de tijd voor de Franse revolutie. Het gevestigde systeem werkt niet meer, er komen nieuwe ideeën en de bevolking wordt onrustig. Voor de Franse revolutie waren er twee stromingen, gematigde en radicale verlichting. De gematigde wilde het systeem aanpassen, niet verwerpen.

Lees verder

Op een bijeenkomst met de rechtervleugel van de Britse Labour partij, gaf Lodewijk Asscher een toespraak die ons een inkijkje verschaft in zijn politieke overtuigingen. Hij opende zijn toespraak op informele wijze met de opmerkelijke bekentenis, Schadenfreude te beleven aan de opkomst van Corbyn in het VK. Een wat onhandige maar veelzeggende uitspraak. Asscher bekijkt de draai naar links aan de andere kant van het kanaal met leedvermaak, omdat hij zich identificeert met de rechtervleugel van Labour: de Derde Weg, ook wel Blairites genoemd.

Lees verder

De SP is weliswaar de grootste partij op links geworden bij de laatste verkiezingen, maar is dat met slechts 11,6 procent van de stemmen. De positie van links als geheel is op dit moment deplorabel: een stemmenpercentage van 30 procent voor PvdA, GroenLinks, SP en PvdD in totaal betekent dat een linkse meerderheid en regering op dit moment volstrekt niet aan de orde is. Ondanks een zware economische crisis en een historisch impopulair kabinet dat een snoeihard rechts beleid voert, is het ons blijkbaar nog onvoldoende gelukt mensen het vertrouwen te geven dat een links alternatief mogelijk is.

Lees verder

De SP staat in november voor de keuze tussen twee uiteenlopende voorzitterskandidaten. Die keuze tussen personen is minder belangrijk dan andere zich opdringende keuzes. Ook in het tijdperk Marijnissen voelde de SP zich genoodzaakt tot een aantal koersveranderingen. De enige constante factor bleef dat de SP zich meer dan andere partijen richt op de belangen van mensen met de laagste inkomens en de zwakste posities op de arbeidsmarkt. Voor de rest was het een oneindige zoektocht naar mogelijk succes, vol experimenten en optimisme en met wisselend resultaat.

Lees verder

Mainstream politici worden beloond voor goed gedrag door het bedrijfsleven. Als ze zich toch niet aan het neoliberale script houden, dan worden zij door de media aangevallen. Politici adapteren daarmee permanent eisen van media en grootbedrijven. Zodra politici gekozen zijn, zijn kiezers onbelangrijk.

Lees verder

Van Rutger Bregman tot Roland Duchâtelet (in België) tot de hoofdeconoom van de bank BNP Paribas, de voorstanders van een basisinkomen zijn legio, en bevinden zich zowel links als rechts in het politieke spectrum. Veel linkse progressieve mensen voelen zich instinctief aangetrokken door de idee van een onvoorwaardelijk basisinkomen voor iedereen. Ze zien zo'n basisinkomen als de oplossing voor tal van problemen: armoede en ongelijkheid, werkloosheid enerzijds en overwerkte werknemers anderzijds, bullshit-jobs, burn-outs, de gevolgen van toenemende automatisering...

Lees verder

Ronald Reagan en Margaret Thatcher kwamen in de jaren tachtig niet uit de lucht vallen. Zo laat Wolfgang Streeck in Gekochte Tijd zien. Hij legt uit hoe democratie en kapitalisme altijd op gespannen voet met elkaar hebben gestaan en hoe deze spanning in de jaren tachtig leidde tot de geboorte van de neoliberale revolutie.

Lees verder